Świętosława, znana również jako Sygryda Storråda, Saum–Aesa (szw. Sigrid Storråda, w Danii jako Gunhild czyli Gunhilda, po słowiańsku Świętosława) − królowa Szwecji i Danii.
Córka Mieszka I i najprawdopodobniej Dobrawy oraz siostra Bolesława I Chrobrego.
Małżonka króla Szwecja Eryka Zwycięskiego, a następne króla Danii i Norwegii Swena Widłobrodego.
Matka króla Szwecji Olafa Skötkonunga, króla Danii Haralda II Svenssona oraz króla Anglii Kanuta Wielkiego.
Kalendarium życia[]
- 960/972 - narodziny
- 980/984 - pierwsze małżeństwo z Erykiem Zwycięskim, królem Szwecji
- 995 - śmierć Eryka
- ok. 996 - drugie małżeństwo z Swenem Widłobrodym, królem Danii
- 1002 - wypędzenie Świętosławy z kraju przez męża, schroniła się ona u swojego brata, Bolesława I Chrobrego.
- 1014 - śmierć Swena, synowie Świętosławy przybywają, aby zabrać ją z powrotem do Danii
- data śmierci nie jest znana, ale musiało to mieć miejsce po podboju Anglii przez Kanuta w 1016 roku.
Życiorys[]
Narodziny[]
Urodziła się między 960 a 972 r. jako córka władcy Polan/księcia Polski Mieszka I.
Źródła na temat jej matki milczą; przyjmuje się, iż była nią Dobrawa Przemyśladka, ewentualne Oda Dytrykówna.
Młodość[]
Wcześnie straciła matkę. Z kolei ojciec – zaangażowany w scalanie ziem i budowanie polskiej państwowości – rzadko bywał na dworze w Gnieźnie. Jedynym oparciem był starszy brat Bolesław, ale i jego straciła, gdy został oddany do szkoły na dwór cesarski.
Mieszko ponownie się ożenił – z niemiecką księżniczką Odą Dytrykówną, która urodziła mu trzech synów: Mieszka, Lamberta i Świętopełka w wyniku czego Świętosława mogła pójść w emocjonalną odstawkę.
Na dworze ojca spotkała norweskiego księcia Olafa Tryggvasona z którym miała romans. Istnieje legenda mówiąca o tym, iż dowiedziawszy się o tym Mieszko postanowił wydać córkę za mąż.
Nawet jeśli to i tak prawdopodobne uczynił to z przyczyn politycznych.
Pierwsze małżeństwo[]
Pomiędzy rokiem 980 a 984 ojciec wydał ją za Eryka Zwycięskiego, króla Szwecji. Najprawdopodobniej było to małżeństwo polityczne, wymierzone przeciw Danii, które miało umożliwić Mieszkowi umocnienie swej władzy na Pomorzu Zachodnim.
Erykowi urodziła dwoje dzieci: Eryka i Holmfrydę. Mąż zmarł w 995 r.
Wdowieństwo[]
Wiele władców oraz znaczących osób prosiło Świętosławę o rękę dlatego aby pozbyć się zalotników, którymi gardziła, uważając ich za „niegodnych swojej ręki”, a także przestrzec przyszłych „natrętów”, zaprosiła ich do siebie, opiła, a gdy brali kąpiel – kazała podpalić łaźnię. Wszyscy spłonęli żywcem. Wśród nich był król Vestfoldii Harald Grenske.
Po tym wydarzeniu otrzymała przydomek Storråda co znaczy dumna.
Chciała wyjść za mąż za króla Norwegii (a swoją miłość z lat młodzieńczych) Olafa Tryggvasona, ale ten odmówił.
Drugie małżeństwo[]
Wyszła za mąż za duńskiego króla Swena Widłobrodego pieczętując tym samym sojusz szwedzko-duński wymierzony przeciw Norwegii.
Mogły nią kierować pobudki osobiste.
9 września 1000 Olaf zginął w bitwie o Svold.
W 1002 Swen wypędził Świętosławę. Przyczyną tej decyzji były prawdopodobne intrygi królowej.
Świętosława schroniła się w Polsce u swojego brata Bolesława.
Dalsze losy[]
Swen w 1013 r. został królem Anglii, a rok później zmarł. Po śmierci króla Swena ich synowie Harald i Kanut przybyli do Polski, prosząc matkę, aby wróciła do Danii co ta uczyniła.
W 1016 Kanut podbił Anglię. Świętosława towarzyszyła jemu podczas panowania.
Legenda mówi, iż Kanut był władcą okrutnym, ale na prośbę matki się zmienił.
Data i miejsce śmierci nieznane.
W kulturze[]
- Pojawia się w nordyckich sagach. Przedstawiona została jako córka szwedzkiego wikinga Skagula Tostea.
- Duński historyk Saxo Gramatyk potwierdza część informacji zawartych w sagach, pisząc, że wdowa po Eryku Zwycięskim wyszła za Swena Widłobrodego po tym, jak odrzuciła zaloty Olafa Trygvassona.
- Historie zawarte w sagach nordyckich przyczyniły się do tego, iż historyczność Świętosławy jest kwestionowana przez współczesnych historyków.
- Jest główną bohaterką w książce Harda Elżbiety Cherezińskiej.
Źródła[]
- Wikipedia
- polskojęzyczna
- Superkalejdoskop.com
- Historia bez cenzury