Abdülaziz (ur. 1830, zm. 1876) – 32. sułtan Imperium Osmańskiego z dynastii Osmanów, rządzący w latach 1861-1876. Był synem sułtana Mahmuda II.
Biografia[]
Abdülaziz urodził się w 1830 roku. Po śmierci swojego brata - sułtana Abdülmecida I w 1861 roku, Abdulaziz został sułtanem w wieku 31 lat. Był głęboko zafascynowany osiągnięciami Europy Zachodniej. Sułtan rozwinął szkolnictwo w państwie oraz ogłoszono pierwszy osmański kodeks prawa cywilnego.
Sułtan odbył wiele wycieczek do Francji i Wielkiej Brytanii. Starał się nawiązać dobre kontakty między tymi państwami a Osmanami. Francja została głównym sojusznikiem Imperium Osmańskiego. Sojusz uległ jednak zmianie, kiedy to podczas wojny francusko-pruskiej, Francja poniosła porażkę w 1871 roku. Porażka Francji zniechęciła sułtana do podziwu Europy Zachodniej i zakończenia reform, które miały upodobnić Imperium do niej. Ustanowił również rządy absolutne w państwie Osmańskim.
W 1865 roku Ruch młodoosmański zamierzał obalić sułtana. Rebelia buntowników rozwinęła się w Bośni i Hercegowinie oraz w Bułgarii. Również kryzys państwa i klęska nieurodzaju przysporzyły sułtanowi kolejnych kłopotów.
Abdulaziz został obalony przez ministrów w 1876 roku, po 15-letnich rządach sułtana. Niedługo potem były sułtan popełnił samobójstwo lub został zamordowany w 1876 roku (w wieku 46 lat).