
Adam Andrzej Zieliński
Adam Andrzej Zieliński herbu Jelita (ur. w 1834 roku w Konstantynowie, zm. w 1906 roku we Lwowie) – powstaniec styczniowy w stopniu podpułkownika, komisarz wojenny powiatu łukowskiego i województwa podlaskiego i mazowieckiego. Dowódca powstańczego oddziału.
Biografia[]
Adam Andrzej Zieliński urodził się w 1834 roku w Konstantynowie. Był synem Stanisława Zielińskiego. W młodości trafił do wojska rosyjskiego, gdzie otrzymał stopień podporucznika. Po wybuchu powstania styczniowego, jako oficer dołączył do oddziału Józefa Jankowskiego i został naczelnikiem wojennym powiatu łukowskiego, a następnie województwa podlaskiego. Następnie stanął na czele powstańczego oddziału. Walczył pod Dziecinowem, Zambrzykowem, Jedlnią, Limierzami, Jeziorkami, Rzeczniowem, Rozniszewem, Rudka, Michałowem, Korytnicą, Żelechowem, Wielką Bukową, Urszulinem, Domaczewem, Sławetyczami, Częstoborowicami, Żyżynem, Żelazną, Białką, Mysłowem, Skoszewami, Mienią i Finkówką. Został naczelnikiem województwa mazowieckiego. Podczas zimy, na przełomie 1863 i 1864 roku organizował oddział w Galicji.
Po upadku powstania wyemigrował do Francji i zamieszkał w Bordeaux. Ostatecznie powrócił do Galicji i osiadł we Lwowie, gdzie był urzędnikiem Wydziału Krajowego.
Zmarł w 1906 roku i został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.