Adolf Hitler (ur. 20 kwietnia 1889 w Brauanu am Inn, zm. 30 kwietnia 1945 w Berlinie) - niemiecki polityk, pisarz, dyktator, kanclerz i wódz III Rzeszy.
Biografia[]
Młodość, wojna, życie powojenne[]
Adolf Hitler urodził się w królestwie Austro-Węgier, w małej miejscowości Braunau. Był on Austriakiem z związku kazirodczego. Jego ojciec był celnikiem, który go nie traktował dobrze, a mały przyszły polityk wspominał o nim z pogardą. Jak sam wspomina, że bardzo kochał swoją matkę. Po śmierci jej, w każde swoje urodziny robił kącik z jej obrazem i świecami. Był taki przypadek, że ojciec go pobił tak mocno, że popadł w dwudniową śpiączkę. Początkowo chciał studiować malarstwo w Wiedniu, jednakże czynił bezskuteczne wysiłki. Po śmierci swojej matki, młody Adolf odziedziczył mały majątek po jej. Wiódł wytrawne życie w stolicy. Gdy wszystko wydał, zaczął się ciułać po wiedeńskich ulicach, sprzedając kartki pocztowe z własnymi malunkami, a gdy uzbierał wystarczając ilość pieniędzy udawał się przeważnie do opery. W czasach I wojny światowej wstąpił do armii niemieckiej jako ochotnik. Dwukrotnie odznaczono go Krzyżem Żelaznym. Walczył przeważnie na froncie zachodnim, dokładniej we Francji. Gdy wylądował w szpitalu z powodu oślepienia gazem bojowym, dowiedział się o zawieszeniu broni. Uznał to za zdradę państwa i zaczął obwiniać za to mniejszości narodowe oraz Żydów.
W 1919 roku wstąpił do Niemieckiej Partii Robotniczej, którą zmieniono na Narodowosocjalistyczną Niemiecką Partię Robotników. W 1921 roku, stanął na jej czele jako przewodniczący partii. Po nieudanym puczu monachijskim został skazany na 5 lat więzienia. Podczas rozprawy z oskarżonego, stał się oskarżycielem Żydów. Jego zdolności przywódcze wykorzystał na wokandzie. Gdzie sąd go łagodnie potraktował i nakazał osadzenie w Landsbergu. Przez ten czas napisał książkę Mein Kampf (Moja walka), w której napisał wiele wspomnień z wojny, ataki na Żydów oraz program ruchu nazistowskiego. W celi przebywał z Rudolfem Hessem.
Władza[]
Po odbyciu kary więziennej, Adolf Hitler powrócił do polityki. Wyznaczył nowy cel w stosunku do objęcia władzy. Wprowadził totalitarne rządy. Zaczął wykorzystywać swój talent do przemówień oraz słabej sytuacji gospodarczej (Niemcy były w kryzysie gospodarczym po I wojnie światowej). Po wyborach na kanclerza Niemiec w 1933 roku, doszedł do władzy. W następnie 1932 roku przegrał wybory prezydenckie, jednakże otrzymał ponad 40% głosów. Rok później po śmierci Hindenburga został prezydentem i ogłosił się wodzem (Führerem). Opozycję pokonał, wysyłając ją do obozów koncentracyjnych.
Po objęciu władzy ograniczył prawa obywatelskie i rozwiązał wszelkie partie polityczne. Jedyną legalną partią stała się NSDAP. Część jej przeciwników wyjechała, a część trafiła do obozów pracy. Wkrótce rozpoczęto nagonkę na Żydów.
Przygotowania do wojny[]
Kanclerz i wódz III Rzeszy Adolf Hitler rozpoczął politykę zbrojeń i pokojowych podbojów. W 1938 roku zajął Austrię, a w 1939 roku Czechy, zagrażając aliantom wybuchem kolejnej wojny. Państwa demokratyczne zgodziły się oddać kraj Sudecki, ale Hitlerowi było mało i zajął również Słowacje. Od tej pory zaczął pracować silny przemysł czeski, który wykorzystał w dalszej kampanii zbrojeniowej. 23 sierpnia tego samego roku podpisał traktat z ZSRR, zwany jako pakt Ribbentrop-Mołotow. Był to faktyczny wstęp do II wojny światowej.
II wojna[]
1 września 1939 Niemcy zaatakowały Polskę, tym samym rozpoczynając kolejną wielką wojnę. Adolf Hitler jako powód podał, atak na radiostację w Gliwicach, argumentując tym samym jego akcję, jako obronę. 17 września do agresji na Polskę dołączył Związek Radziecki. Pod koniec owego miesiąca Warszawa skapitulowała. Sojusznicy Polski, Wielka Brytania oraz Francja wypowiedziały Niemcom wojnę. W dalszej wojnie błyskawicznej, Niemcy zajęły połowę Europy (Polskę, Norwegię, Danię, Holandię, Belgię oraz część Francji (pozostała cześć tzw. Francja Vichy, pozostała zależna od Niemiec). Podboje były bardzo szybkie. Samą Danię podbił w ciągu zaledwie 1 dnia. W 1940 roku zaatakował Związek Radziecki. Po bitwie pod Moskwą w 1941, przejął osobiście dowództwo nad kampanią wschodnią. W efekcie podejmowania decyzji ideologicznych, a nie wojskowych doprowadził do klęski armii niemieckiej w wojnie z ZSRR. Dodatkowo zastosowanie taktyki spalonej ziemi oraz sroga zima sprawiały problemy Wehrmachtowi. W latach 1944-1945 wojska alianckie doprowadziły do klęski III Rzeszy. Przez ten czas 20 lipca 1944 roku grupa spiskowców próbowała zamordować Hitlera. Zamach i próba przejęcia władzy się nie powiodły, a Hitler został jedynie ranny. Większość spiskowców została skazana na karę śmierci.
Samobójstwo[]
W 1938 roku kanclerz i wódz III Rzeszy opisał swój wymarzony grób. Pragnął być pochowany w krypcie o wymiarach 355 metrów szerokości i 1500 metrów długości. Pośrodku stałby sarkofag ozdobiony malachitem z Uralu. Okazały grobowiec miał powstać w Linzu do 1955 roku. Jednak 7 lat później został znaleziony martwy pod gruzami Berlina z kulą w głowie (Bunkier, obecnie znajduję się tam parking). Jego zwłoki częściowo spalono, pogrzebano i ponownie odkopano. Z ciała usunięto szczękę, a pozostałe szczątki rozeszły się po Wschodnich Niemcach.
Przed śmiercią ożenił się z swoją długoletnią kochanką Ewą Braun. 29 kwietnia, kiedy dowiedział się o śmierci Benito Mussoliniego, Hitler zaczął planować śmierć, więc kazał otruć cyjanowodorem swojego psa Blondi, zwierzę padło natychmiast. O godzinie 13, dnia 30 kwietnia 1945 roku, Hitler zjadł swój ostatni posiłek - spaghetti z sosem pomidorowym. Następnie pożegnał się z zaufanymi osobami, żoną oraz współpracownikami i oddalił się do prywatnych pokoi. Około godziny 15:30 popełnił samobójstwo. Około godziny 15:40 każda osoba znajdująca się w bunkrze dowiedziała się o śmierci Hitlera. Wiele osób z bunkra dobrowolnie poddała się Rosjanom, a część (jak oficerowie SS) upili się, by zastrzelić się. Żona Hitlera, Ewa Braun, popełniła samobójstwo połykając cyjanowodór. Otruto również ich psa.
Pierwszymi osobami, które zobaczyły zwłoki, byli Heinz Linge oraz jego adiutant Otto Günsche. Podczas zeznań składali sprzeczne zeznania.
Po zakończeniu Inwazji na Berlin 3 maja 1945 roku żołnierze Armii Czerwonej znaleźli zwłoki Hitlera, Braun i dwóch psów (najprawdopodobniej Blondi i jej potomka Wolfa).
Dzisiejsze czasy[]
Obecnie Adolf Hitler jest kojarzony jako uosobienie czystego zła. Został on zapamiętany jako doskonały przedmówca z charakterystycznym wąsem oraz fryzurą.
Ciekawostki[]
- Za 32000 euro sprzedano w 2012 roku jeden z obrazów Hitlera.
- W 1944 roku dentysta Hugo Blaschike wyleczył u Führera jeden ząb oraz wyrwał cztery ruszające się. Dzięki dobrze wykonanemu obowiązkowi został nadwornym dentystą Hitlera.
- W uzębieniu Hitlera więcej było metalu, niż naturalnego szkliwa.
- Dyktator chorował na paradentozę oraz próchnice. Dodatkowo z ust wydobywał się u niego nieprzyjemny zapach.
- Hitler był bardzo wrażliwy na ból.
- Adolf Hitler z początku oferował polskiemu rządowi pakt i to wiele razy. Za każdym razem dostawał odmowę ze strony wschodniego sąsiada.
- Chorował na chorobę Parkinsona.
- Uwielbiał chodzić do opery.
- Bardzo kochał swoją matkę, w przeciwieństwie do ojca.
- Powstało wiele filmów związanych z osobą Adolfa Hitlera.