Agaton Giller (ur. 9 stycznia 1831 w Opatówku, zm. 18 lipca 1887 w Stanisławowie) – polski konspiracyjny działacz niepodległościowy, pisarz i dziennikarz. Przedstawiciel Rządu Narodowego od 12 kwietnia do 23 maja 1863.
Biografia[]
Agaton Giller urodził się 9 stycznia 1831 w Opatówku. Jego ojciec był burmistrzem miasta, a brat Stefan był pisarzem. Studiował historię i literaturę polską. Podczas Wiosny Ludów próbował dostać się na Węgry, jednak został aresztowany przez policję pruską. Zwolniony z więzienia w 1850 podjął pracę nauczyciela. W 1852 przeprowadził się do Krakowa, gdzie podjął się studiów na Uniwersytecie Jagielońskim. Aresztowany przez Austriaków, został wydany stronie rosyjskiej. Przez Rosjan skazany na wywóz na Syberię, przebył drogę na piechotę w 16 miesięcy. Po zwolnieniu osiedlił się w Irkucku, gdzie założył polską szkołę. Po powrocie do Warszawy został członkiem Delegacji Miejskiej w stronnictwie czerwonych. Podczas masakr manifestantów w stolicy wydał odezwę wzywającą do powstania zbrojnego przeciw Rosji. Uczestnicząc w jednej z manifestacji został ranny. Jako członek Komitetu Centralnego Narodowego próbował opóźnić wybuch powstania. Był zwolennikiem przeprowadzenia zorganizowanego i przygotowanego powstania, nie pod wpływem chwili. Po wybuchu walk, opowiedział się po stronie białych, uważając, że powstanie jest przedwczesne i zostało sprowokowane przez Rosjan. Wszedł w skład Rządu Narodowego, a jego kandydatem na dyktatora powstania był Marian Langiewicz. Od 12 kwietnia do 23 maja 1863 był prezesem Rządu Narodowego.
Po wydaniu na niego wyroku śmierci ukrywał się w Saksonii i Szwajcarii, a później w Paryżu.
W 1880 był inicjatorem powstania organizacji Związek Narodowy Polski w USA.
Zmarł na zapalenie płuc 18 lipca 1887. Dwa dni później został pochowany w Stanisławowie. Jego prochy w 1981 zostały przeniesione do Warszawy.