Aleksander Andruszkiewicz (ur. w 1808 roku w Sytkach, zm. 8 grudnia 1868 roku w Paryżu) – powstaniec listopadowy i styczniowy w stopniu pułkownika, naczelnik wojenny województwa augustowskiego, dowódca powstańczego oddziału.
Biografia[]
Aleksander Andruszkiewicz urodził się w 1808 roku w Sytkach, na Podlasiu. W 1825 roku wstąpił do Wojska Polskiego Królestwa Polskiego. Wziął udział w powstaniu listopadowym i został awansowany do stopnia podporucznika. Po upadku powstania przeszedł do Prus, gdzie był internowany w Malborku. Pozostał na emigracji i złożył przysięgę na wierność carowi. Działał w Towarzystwie Demokratycznym Polskim i Zjednoczeniu Emigracji Polskiej. Podczas Wiosny Ludów udał się do Krakowa i organizował oddział na rzeszowszczyźnie.
W 1863 roku dołączył do powstania styczniowego w Królestwie Polskim. W kwietniu 1863 roku został awansowany do stopnia pułkownika i został naczelnikiem wojennym województwa augustowskiego. Zebrał oddział liczący około 200 ludzi i pod Lokajciami stoczył potyczkę z Rosjanami. W Puszczy Augustowskiej połączył się z siłami Józefa Konstantego Ramotowskiego "Wawra". Brał udział w bitwie pod Jastrzębną. We wrześniu, z powodu złego stanu zdrowia, wyjechał do Krakowa.
Następnie trafił do Turcji i Francji. Zmarł 8 grudnia 1868 roku w Paryżu.
21 stycznia 1933 roku został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta RP Ignacego Mościckiego Krzyżem Niepodległości z Mieczami.