Aleksander Marian Rewerowski (ur. 4 września 1897 roku w Brylińcach, zm. 6 maja 1958 roku w Kluczborku) – polski wojskowy, major piechoty Wojska Polskiego. Podczas kampanii wrześniowej, dowódca 64. Pułku Piechoty.
Biografia[]
Aleksander Rothkähl urodził się 4 września 1897 roku w Brylińcach, na terenie Austro-Węgier. W kwietniu 1915 roku został zmobilizowany do Armii Austro-Węgier. Podczas I wojny światowej dostał się do rosyjskiej niewoli, z której udało mu się uciec. Następnie walczył we Włoszech, gdzie był dwukrotnie ranny. Ukończył Szkołę Oficerów Rezerwy. Od listopada 1918 roku służył w Wojsku Polskim i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po jej zakończeniu służył w Oddziale Wyszkolenia Sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu nr IV w Łodzi. W grudniu 1924 roku awansował na kapitana. W 1929 roku zmienił nazwisko na Rewerowski. W czerwcu 1933 roku trafił do Korpusu Ochrony Pogranicza, a w 1935 roku otrzymał awans na majora. Od sierpnia 1935 roku dowodził I batalionem 64. Pułku Piechoty w 16. Dywizji Piechoty.
Na jego czele brał udział w kampanii wrześniowej. Podczas bitwy nad Osą ranny został dowódca pułku ppłk. Bolesław Ciechanowski i zastąpił go mjr. Rewerowski. Jednostka została zmuszona do odwrotu i uczestniczyła w bitwie nad Bzurą, podczas której walczyła o Łowicz. 22 września dostał się do niemieckiej niewoli. Był jeńcem oflagu VII A Murnau. W kwietniu 1945 roku został uwolniony przez wojska amerykańskie i powrócił do Polski.
Zmarł 6 maja 1958 roku w Kluczborku.