Aleksander Antoni Jan Rożniecki herbu Rola (ur. 12 lutego 1774 roku w Warszawie, zm. 24 lipca 1849 roku tamże) – polski wojskowy, generał jazdy Wojska Królestwa Kongresowego. Po wybuchu powstania listopadowego, zbiegł do Rosji.
Biografia[]
Aleksander Różniecki urodził się 12 lutego 1774 roku w Warszawie. Kształcił się w Korpusie Kadetów. W 1788 roku rozpoczął służbę wojskową. Brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej i insurekcji kościuszkowskiej. W 1798 roku, jako pułkownik wstąpił do Legionów Polskich we Włoszech. Przez moment dowodził Legią Naddunajską i został awansowany na generała brygady. Następnie służył w korpusie gen. André Massény. Zasłużył się w bitwie pod Castelfranco. W 1806 roku przeszedł do Armii Księstwa Warszawskiego. Podczas wojny polsko-austriackiej, walczył pod Raszynem, Sandomierzem i Lwowem. W 1810 roku został awansowany na generała dywizji i kierował wywiadem przeciwko Rosji. Podczas inwazji na Rosję, dowodził 4. Lekką Dywizją Jazdy. Brał udział w bitwie pod Mirem i bitwie pod Borodino. W 1813 roku został szefem sztabu polskiego VIII Korpusu księcia Józefa Piłsudskiego. Podczas bitwy pod Lipskiem, został ranny i dostał się do rosyjskiej niewoli. W 1815 roku rozpoczął służbę w Wojsku Królestwa Kongresowego. Dowodził jazdą i zajmował się rozbijaniem organizacji konspiracyjnych, takich jak Narodowe Towarzystwo Patriotyczne. Był oddanym współpracownikiem władzy carskiej. Po wybuchu powstania listopadowego, opuścił Warszawę i dołączył do Armii Rosyjskiej. Po upadku powstania, powrócił do Królestwa Polskiego.
Zmarł 24 lipca 1849 roku w Warszawie. Spoczął na cmentarzu Powązkowskim.