Aleksander Szachowski (ur. 26 lipca 1822 roku, zm. 23 grudnia 1891 roku w Petersburgu) – rosyjski książę, wojskowy w stopniu generała lejtnanta. Uczestnik wojny krymskiej i tłumienia powstań węgierskiego i styczniowego.
Biografia[]
Aleksander Szachowski urodził się 26 lipca 1822 roku. Pochodził z rodziny arystokratycznej, a jego ojcem był Iwan Szachowski. Pobierał edukację domową.
Służbę wojskową rozpoczął 19 kwietnia 1842 roku. Brał udział w tłumieniu powstania węgierskiego i wojnie krymskiej. Od 28 stycznia 1860 roku należał do Orszaku Jego Cesarskiej Mości. Z polecenia generała majora Aleksandra Bariatinskiego został szefem sztabu artylerii Armii Kaukaskiej. Według pamiętników W. A. Insarskiego był zbyt pewny siebie i nie radził sobie na zajmowanym stanowisku. Później został przeniesiony do Głównego Dowództwa Artylerii. W 1863 roku brał udział w tłumieniu powstania styczniowego w Królestwie Polskim. Uczestniczył w bitwach pod Pieskową Skałą, Chrobrzem i Krzykawką. Został ranny w nogę podczas bitwy pod Imbramowicami i Glanowem. 27 marca 1866 roku został awansowany do stopnia generała porucznika. W tym samym roku dostał majorat w Królestwie Polskim.
Po przejściu na emeryturę był członkiem Cesarskiego Towarzystwa Zachęty Sztuki. Na starość chorował i był sparaliżowany. Zmarł 23 grudnia 1891 roku w Petersburgu. Został pochowany w krypcie Soboru Zmartwychwstania Pańskiego.