Portret Alfonsa Seyfrieda.
Alfons Seyfried (Zejfryd) (ur. w 1829 roku, zm. ?) – powstaniec styczniowy, naczelnik wojskowy województwa mazowieckiego, zwolennik Ludwika Mierosławskiego i dowódca oddziału.
Urodził się około 1829 roku. Był oficerem armii rosyjskiej. Podczas powstania styczniowego przez chwilę był adiutantem Zygmunta Padlewskiego i wziął udział w kampanii Ludwika Mierosławskiego. Następnie brał udział w bitwie pod Nową Wsią. Skonfliktowany z Léonem Young de Blankenheimem, nie udzielił mu pomocy podczas bitwy pod Brdowem. Po nieudzieleniu pomocy siłom Edmunda Taczanowskiego podczas bitwy pod Ignacewem został odwołany ze stanowiska naczelnika wojskowego.
W 1864 roku był szefem sztabu II Korpusu gen. Józefa Hauke-Bosaka. W kwietniu 1864 roku został aresztowany przez Austriaków, rok później zbiegł z więzienia i udał się na emigrację. Data jego śmierci nie jest znana.