Amenhotep III – faraonStarożytnego Egiptu z XVIII dynastii. Prawdopodobnie panował w latach 1388–1351 p.n.e., 1413–1377 p.n.e., 1405–1367 p.n.e. lub 1386–1349 p.n.e.
Biografia[]
Amenhotep III był synem faraona Totmesa IV i jego żony Mutemuji. W wieku 12 lat poślubił Teje. Dokonał reformy religijnej i ogłosił się wcieleniem boga Ra. Budował świątynie, w które był czczony jak bóg słońca. Podczas jego panowania Egipt szybko się rozwijał i panował dobrobyt. Umocnił swoje panowanie w Nubii i podległość Cypru i Krety, skąd pobierał podatki. Książęta Syrii i Palestyny wysyłali mu dary. Król Amurru ogłosił się niepodległym władcą, plamiona Habiru najechały na Palestynę, a Hetyci na Syrię. Faraon nie był skory wspomóc swoich wasali i skupił się na Egipcie. Państwo przeżywało okres pokoju i intensywnie były prowadzone prace budowlane. Wzmocniono kult boga Atona.
Swój grobowiec wybudował w zachodniej części Doliny Królów i został on odkryty w 1798 roku podczas napoleońskiej wyprawy do Egiptu. Mumia została odkryta w 1898 roku przez Victora Loreta. Obecnie mumia faraona znajduje się w Muzeum Egipskim w Kairze.