Ariowie − indoeuropejski lud, który ok. 2000 p.n.e. najechał Iran oraz Indie.
Określenie Ariowie wywodzi się od sanskrytowego Arya - szlachetny, nobliwy[1].
Wywodzą się oni prawdopodobnie od kultury grobów jamowych. Po wyemigrowaniu przeszli oni dwiema trasami. Przez Kaukaz (śladem tego są indoeuroepejskie imiona bogów oraz władców u Mittańczyków) oraz na północ (śladem tego są indoeuropejskie zapożyczenia u Ugrofinów, np. sata - sto). Następnie wtargnęli oni do Indii. Pokonali oni miejscowe ludy (Drawidów) w tym Cywilizację Doliny Indusu) i pozostawili za sobą ruiny (które nazwali armaka).
Ariowie stworzyli system tzw. Wed - obszernej ilości różnego rodzaju poematów, z których niewielka część została przetłumaczona, a nawet spisana. Najważniejsze zostały zebrane w dwóch zbiorach: Mahabharacie oraz Ramajanie.
Społeczeństwo aryjskie (głównie w Indiach) było podzielone na kasty: Braminów (mających dostep do świętych wed), kszatrijów (wojowników), wajśjów oraz śudrów. Poza kastami byli Dalitowie.
W Iranie istniała długo prowincja o nazwie "Arya".
Przypisy
Bibliografia[]
- Arthur Cotterel: Cywilizacje starożytne: przewodnik encyklopedyczny: praca zbiorowa