Bój pod Głożynami – niewielkie starcie kampanii wrześniowej stoczone 1 września 1939 roku, jako część bitwy pod Pszczyną. Starcie zakończyło się zwycięstwem strony niemieckiej.
Przebieg[]
Po rozpoczęciu niemieckiego ataku na Polskę, około godziny 6 pluton saperów dowodzony przez plut. Stanisława Czubasiewicza z 20. Pułku Piechoty płk. Kazimierza Brożka, wysadził tunel kolejowy w Rydułtowach, by zablokować drogę do Rybnika dla niemieckiej drezyny pancernej. Następnie ruszyli w stronę Rybnika i Pszczyny. Po drodze dołączyli do nich kolejarze i pocztowcy. Na ich drodze w Niewiadomiu, stacjonowały niemieckie czołgi z 5. Dywizji Pancernej gen. Heinricha von Vietinghoffa. Polscy żołnierze postanowili ruszyć na Wodzisław lub Marklowice. Następnie dotarli do Głożyn, gdzie wpadli na kolumnę czołgów i zwiadowców na motocyklach. Wywiązała się strzelanina, w wyniku której poległo 6 żołnierzy polskich, a kilkunastu zostało wziętych do niewoli. Część żołnierzy Wojska Polskiego zdołała się wycofać w stronę kopalni Ema, a za nimi ruszyły siły niemieckie.
Niemcy mieli stracić kilku rannych, a według innej wersji nawet 12 zabitych. Polegli żołnierze polscy zostali pochowani w Rydułtowach.
W 2009 roku przed Szkołą Podstawową nr 3 w Radlnie odsłonięto głaz upamiętniający bój pod Głożynami.