Historia Wiki
Advertisement

Bezprym − syn Bolesława I Chrobrego oraz nieznanej z imienia Węgierki. Panował jako książę Polski w latach 1031 - 1032.

Był przeznaczony do życia zakonnego, nie do rządzenia, chociaż był synem pierworodnym.

Biografia[]

Bezprym urodził się w 986/987 roku jako pierworodny syn Bolesława I Chrobrego oraz nieznanej z imienia Węgierki. W 1001 roku został wysłany do zakonu założonego przez św. Romualda w Rawennie. Możliwe, że książę pobierał nauki u świętego co wskazywałoby na jego wykształcenie. Natomiast w 1025 roku albo i później został wygnany z kraju przez Mieszka II Lamberta. Bezprym w 1031 roku powrócił z wojskami ruskimi przekraczając granice Polski i obejmując tron po obustronnym ataku. Odesłał insygnie królewskie do Niemiec pokazując swoją uległość w stosunku do cesarza. W 1031 roku rozpętała się tzw. reakcja pogańska, czyli próba powrotu do pogaństwa. Bezprym prawdopodobnie nie czynił większych kroków w celu stłumienia jej, a nawet mógł stać na jej czele. Z drugiej strony możliwe jest też, że jednym z powodów wybuchy reakcji były krwawe i okrutne rządy Bezpryma. Książę został zamordowany w 1032 roku przez własnych poddanych i brata Ottona.

Źródła[]

  • Mieszko II Lambert, kolekcja Władcy Polski, wydawnictwo Hachette

Advertisement