Bitwa o Bożą Górę – bitwa kampanii wrześniowej stoczona 1 września 1939 roku, jako część bitwy pod Pszczyną. Starcie zakończyło się zwycięstwem niemieckiej 5. Dywizji Pancernej gen. Heinricha von Vietinghoffa.
Przebieg[]
Po zajęciu Wodzisławia, niemieckie czołgi z 5. Dywizji Pancernej gen. Heinricha von Vietinghoffa ruszyły w kierunku Pszczyny. W okolicach Bożej Górki, gdzie stacjonowały elementy Oddziału Wydzielonego Wodzisław, dowodzone przez rotmistrza Ottona Zygmunta Eysymonta, o godzinie 8:30-9 doszło do walki. Niemiecki 31. Pułk Pancerny płk. Paula-Hermanna Wernera, z marszu próbował zająć polskie pozycje, ale został powstrzymany. Niemcy mieli zdecydowaną przewagę i okrążyli żołnierzy polskich. Około 13 rtm. Eysymont wydał rozkaz do odwrotu w kierunku Pszczyny.
Bitwa o Bożą Górę zakończyła się zwycięstwem niemieckim. Mimo tego 200 ułanów oraz uzbrojonych ochotników z jednym działem pancernym, na pewien czas zatrzymało pułk pancerny. Do końca dnia 5. Dywizja Pancerna wraz z 53. Pułkiem Piechoty płk. Adalberta Lontschara zajęła jedynie teren powiatu rybnickiego i nie przełamała głównej linii obrony pod Pszczyną. Żołnierze Oddziału Wydzielonego Wodzisław wykonali swoje zadanie i spowolnili natarcie sił nieprzyjaciela, dając czas na wzmocnienie głównej linii obrony. Straty polskie wynosiły 5 zabitych, a Niemcy stracili 21 zabitych i rannych oraz 6-7 pojazdów pancernych. Według Józefa Kuropieski straty polskie były wyższe i wynosiły 60 rannych i 100 koni.