Bitwa o Rostów – bitwa Armii Czerwonej z siłami Wehrmachtu, wspartymi 3 Armią rumuńską. Walki trwały w dnich 21-27 listopada 1941 i zakończyły się zwycięstwem ZSRR.
Przebieg[]
Prolog[]
Pierwsza Armia Pancerna gen. von Kleista, wsparta oddziałami armii rumuńskiej i słowackiej, napierała na południowy odcinek frontu wschodniego.
Bitwa[]
Atak rozpoczęty 21 listopada sprawił, że Rostów nad Donem w całości przeszedł pod niemiecką kontrolę. Śmiały atak, wypuszczony na kilkadziesiąt kilometrów od linii frontu spowodował znaczne rozciągnięcie go. Dodatkowo silne mrozy utrudniły działania czołgów i innych pojazdów. W meldunkach o trudnych warunkach pogodowych wspominał Ewald von Kleist, ale jego sugestie pozostały bez reakcji.
27 listopada rozpoczął się radziecki kontratak. Rostów został odbity przez Rosjan, a siły III Rzeszy wycofały się na 70 km na zachód.
Skutki[]
Porażka pod Rostowem była jedną z pierwszych poważnych klęsk nazistów podczas II wojny światowej. Ze stanowiska został odwołany Gerd von Rundstedt, który zlekceważył rozkaz Adolfa Hitlera o utrzymaniu pozycji w mieście, a zamiast tego dokonał odwrotu.
Zobacz też[]
- Operacja rostowska
- Bitwa o Rostów z 1942 roku
- Bitwa o Rostów z 1943 roku