Bitwa pod Łysobykami, Wyprawa łysobycka – bitwa powstania listopadowa stoczona 19 czerwca 1831 roku. Potyczka zakończyła się zwycięstwem Rosjan.
Jan Zygmunt Skrzynecki w celu zniszczenia wojsk gen. Fiodora Rydygiera działających na Lubelszczyźnie wysłał dwa korpusu dowodzone przez gen. Antoniego Jankowskiego oraz gen. Girolama Ramorina.
Plan rozbicia wojsk Rydygiera wyglądał następująco. Korpus gen. Jankowskiego miał uderzać przodu, ze skrzydła miał go wspierać korpus gen. Ramorina, a od tyłu miał ich wspierać korpus gen. Wojciecha Chrzanowskiego.
Gdy gen. Rydygier dowiedział się o przeprawie gen. Ramorina przez Wisłę, postanowił wycofać część swoich za linię Wieprza. Gen. Jankowski nie trzymał się planu i zaniechał uderzenia od przodu, ponadto część jego sił została rozbita w bitwie pod Budziskami. Pomimo obecności wojsk gen. Ludwika Bukowskiego Rosjanom udało się przejąć całą polską artylerię znajdującą się w Rudzie. Generał Rydygier postanowił wycofać swoje siły za Wieprz.
Generał Jankowski zaniechał pościgu i powrócił do Warszawy. Za tą decyzję został aresztowany razem z gen. Bukowskim. Oboje zostali zamordowani w wyniku zamieszek w nocy 15 sierpnia 1831 roku.