Historia Wiki

Bitwa pod Dobrosołowem – bitwa powstania styczniowego rozegrana 2 marca 1863 roku w okolicach Dobrosołowia i zakończona zwycięstwem sił polskich.

Przebieg[]

Przed bitwą[]

Ukrywający się przed rosyjską obławą oddział Kazimierza Mielęckiego połączył się z oddziałem gimnazjalistów z Księstwa Poznańskiego dowodzonych przez Antoniego Garczyńskiego. 2 marca wcześnie rano wojska rosyjskie wyruszyły z Gosławic do Bieniszewa, a po odnalezieniu opustoszałego obozu postanowili się rozdzielić. Mjr. Moskwin miał podążać na zachód, a następnie na Bochlewo i Jabłonkę, a mjr. Dymman podążał na Kazimierz Biskupi.

Bitwa[]

Oddział mjr. Moskwina będąc za Bochlewem, odnalazł siły powstańcze w okolicach lasów dobrosołowskich. Moskwin do ataku wysłał 9. kompanię piechoty, która z bezpiecznej odległości rozpoczęła ostrzał. Mielęcki wycofał swoje siły na zachód i rozkazał zając Dobrosołowo. Ze względu na małą liczebność, powstańcy zajęli tylko część wsi, gdzie mieli się bronić przed rosyjskim atakiem. Mjr. Moskwin rozkazał zając pozostałe budynki i uformować tyralierę. Rozpoczęła się zacięta walka, podczas której w ogniu stanęło kilka chat. Siły powstańcze zaczęły być wypierane ze wsi, a żołnierze rosyjscy dobijali rannych Polaków.

Z prośbą o pomoc do oddziału Garczyńskiego został wysłany adiutant Mielęckiego, Ederstein. Garczyński skierował do Dobrosołowia tylko część swoich sił. Piechota uformowana w dwie tyraliery miała zdobyć dwór, a jazda pod dowództwem por. Jana Glogiera miała wspomóc walczących partyzantów Mielęckiego. Poruszająca się po grobli powstańcza jazda została ostrzelana przez Rosjan. Straty poniosła też piechota, która pokonywała głęboki rów melioracyjny. Większość broni zamokła i powstańcy byli bezbronni. Część sił Garczyńskiego dotarła do Dobrosołowia, z którego wycofywały się już siły Mielęckiego. Chwilę później do odwrotu ruszyli także powstańcy Garczyńskiego, za którymi ruszyli Rosjanie. Całość sił powstańczych wycofywała się na Mieczownicę, gdzie również doszło do potyczki.

Po bitwie[]

Straty polskie w obu bitwach wynosiły około 100 zabitych. Rozbity został oddział Kazimierza Mielęckiego, który wycofał się do Księstwa Poznańskiego, gdzie przy pomocy Komitetu Działyńskiego ponownie zbierał ochotników. Polegli powstańcy zostali pochowani na cmentarzu parafialnym w Dobrosołowie.