Bitwa pod Grochowami – bitwa powstania styczniowego stoczona 30 maja 1863 roku. Starcie pozostało nierozstrzygnięte.
Przebieg[]
Ranny pod Olszowym Młynem Kazimierz Mielęcki przekazał dowództwo nad swoim oddziałem Edmundowi Callierowi, który na nowego dowódcę jazdy wyznaczył Kajetana Słupskiego. Po reorganizacji, 28 maja oddział przekroczył Wartę. 30 maja powstańcy dotarli do wsi Grochowy, gdzie rozłożyli obóz. Wkrótce do wsi dotarła rosyjska straż przednia pułkownika Aleksandra von Broemsena. Pułkownik Słupski, na czele powstańczej kawalerii, zbliżył się do Rosjan, którzy otworzyli ogień. Rosyjska kolumna rozwinęła się w tyralierę. Callier również rozwinął swoją piechotę w tyralierę, i ustawił na linii lasu. Rosyjska kawaleria rażona przez powstańców, zaczęła się cofać, odsłaniając piechotę. Słupski zajął pozycje na przodzie, chroniąc folwark i powstańcze furgony. Po trzech godzinach walki Callier zarządził atak kosynierów, a Rosjanie zaczęli się cofać. Podłożyli ogień w Grochowach i wycofali się do Gadówek, gdzie rozłożyli obóz.
Straty polskie wynosiły 25 zabitych w tym księdza Cieślaka. Straty rosyjskie nie są znane. Po pochowaniu poległych, Callier wyruszył do Lipicy. Dzień później stoczył bitwę pod Borowcem.