Bitwa pod Kockiem – bitwa powstania listopadowego, stoczona w dniach 17-20 czerwca 1831 roku w okolicach Kocka. Starcie zakończyło się zwycięstwem polskim, ale powstańcy wycofali się z miasta.
Uczestniczący w wyprawie łysobyckiej generała Antoniego Jankowskiego, pułkownik Samuel Różycki dowodzący grupą liczącą 1 batalion i 3 szwadrony, 14 czerwca 1831 roku zajął Kock.
17 czerwca nad ranem polskie pozycje zostały zaatakowane przez Armię Rosyjską dowodzoną przez generała Kwitnickiego i liczącą 12 szwadronów oraz 2 działa. Polacy odparli atak, a następnie wycofali się z miasta. Za nimi ruszyły jednostki rosyjskie.
Następnie pułkownik Różycki dostał wiadomość o zbliżających się wojskach polskich pod dowództwem generała Girolamo Ramorino i postanowił zawrócić do Kocka. Ponownie udało mu się zająć miasto.
Kolejny rosyjski atak miał miejsce 20 czerwca i ponownie został odparty przez stronę polską. Wieczorem tego samego dnia pułkownik Samuel Różycki postanowił wycofać się z miasta.
Zobacz też[]
- Bitwa pod Kockiem stoczona 5 maja 1809 podczas wojny polsko-austriackiej.
- Bitwa pod Kockiem stoczona 12 września 1831 podczas powstania listopadowego.
- Bitwa pod Kockiem stoczona podczas powstania styczniowego.
- Bitwa pod Kockiem stoczona w dniach 14–16 sierpnia 1920 podczas wojny polsko-bolszewickiej w ramach bitwy warszawskiej.
- Bitwa pod Kockiem stoczona 2 – 6 października 1939 w czasie kampanii wrześniowej.