Bitwa pod Lipą – bitwa powstania styczniowego stoczona 15 lutego 1864 roku w województwie sandomierskim. Starcie zakończyło się klęską powstańców dowodzonych przez Pawła Gąsowskiego "Pawełka".
Przebieg[]
Po tym jak Ślepowicz opuścił Królestwo Polskie, dowództwo w nowotworzonym oddziale Dzieci Warszawy objął Paweł Gąsowski "Pawełek". Tropiony przez Rosjan, często zmieniał teren działania. 9 lutego 1864 roku, wraz z 220 powstańcami ruszył w Radomskie, gdzie miał się połączyć z oddziałem Malinowskiego. W pościg za nim ruszył podpułkownik Zankisow. 15 lutego, 140 Kozaków i pluton strzelców zaatakował powstańców pod Lipą. Atak Kozaków został odparty, ale do ataku ruszyła rosyjska piechota. Powstańcy ustawili się w tyraliery, ale ulegli silniejszemu przeciwnikowi. Jazda ruszyła do odwrotu, ale została rozbita podczas pościgu. Wkrótce reszta oddziału poniosła klęskę. Część powstańców zdołała przekroczyć granicę.
Straty polskie wynosiły 40 zabitych, 87 rannych i 14 wziętych do niewoli. Rosjanie stracili jednego zabitego uriadnika Okołowa i 10 rannych, w tym ppłk. Zankisowa.