Bitwa pod Nagoszewem − bitwa powstania styczniowego stoczona w dniach 2-3 czerwca 1863 roku. Starcie zakończyło się klęską sił powstańczych dowodzonych przez Maksymiliana Broniewskiego.
Przebieg[]
Dowództwo w oddziale Ignacego Mystkowskiego, po Karolu Frycze objął Maksymilian Broniewski. Połączył się z siłami Ludwika Lutyńskiego i założył obóz w Jarzębcu. 2 czerwca 1863 roku powstańcy zostali zaalarmowani o siłach rosyjskich liczących 3 roty piechoty, szwadron huzarów i 50 Kozaków, wychodzących z Ostrołęki. Broniewski natychmiast wyruszył w kierunku Nagoszewa, do którego dotarł wieczorem. Nie rozstawił pikiet i nocą został zaatakowany przez Kozaków. Powstańcy wycofali się, ale po drodze wpadli w zasadzkę. Rosyjska piechota, ukryta w zbożach i zaroślach, otworzyła do nich ogień. Broniewski wraz z kawalerią wycofał się do lasu, zostawiając na polu bitwy strzelców i kosynierów. Szeregi kosynierów zaczęły się chwiać, ale do ataku pociągnęli ich miejscowi Kurpie. Jednocześnie rosyjski dezerter od Huzarów, Feliks Szymański, zatrąbił sygnał do odwrotu. Rosyjski kapitan poddał tyły, a kosynierzy prowadzeni przez Masłowskiego i Zduńczyka, uderzyli na wycofujących się Rosjan, zadając im duże straty. Rosjanie schronili się w Nagoszewie, a powstańcy pod dowództwem Lutyńskiego uderzyli na wieś. Lutyński został wkrótce ranny i zmarł. Żołnierze rosyjscy bronili się w zabudowaniach, ale zostały one podpalone przez mieszkańców. Bitwę przerwało przybycie kolumny gen. Tolla z Małkini. Powstańcy przełamali lewe skrzydło moskiewskie i wycofali się ku Bugowi. Bitwa trwała od godziny 12 do 17.
Straty polskie wynosiły 110 zabitych i 20 rannych, a pewna ilość powstańców dostała się do niewoli. Straty rosyjskie również były znaczne.