Bitwa pod Opatowem – bitwa powstania styczniowego stoczona 25 listopada 1863 roku w województwie sandomierskim. Starcie zakończyło się zwycięstwem powstańców gen. Józefa Hauke-Bosaka.
Przebieg[]
20 listopada 1863 roku gen. Józef Hauke-Bosak został powiadomiony o wyjściu sił rosyjskich z Radomia i Opatowa. Rosjanie chcieli uderzyć na nowoformowane oddziały w lasach iłżeckich. W nocy z 22 na 23 listopada Bosak zgromadził około 210 kawalerzystów i ruszył na Bodziechów. Wykorzystując korzystny moment, postanowił zaatakować Opatów, w którym znajdowały się jedynie kompania piechoty, 17 Kozaków i żandarmów oraz 40 inwalidów. 25 listopada około godziny 5 nad ranem, gen. Bosak wydał rozkaz oddziałowi rotmistrza Turskiego, obejścia miasta z lewej strony i zabrania kasy powiatowej. W oddziale znajdował się Zygmunt Chmieleński. Oddział jazdy po Dionizym Czachowskim, dowodzony przez rotmistrza Prędowskiego, uderzył na komendę żandarmów. Trzeci oddział mjr. Rudowskiego, dowodzony przez Solbacha, miał atakować miasto z prawej strony. Wśród oddziału przebywał gen. Józef Hauke-Bosak. Powstańcy zdobyli 35 000 złp, a pięciu żandarmów trafiło do niewoli. Ponadto powstańcy zdobyli 5 koni, 5 karabinów, pałasze i rewolwery.
Poległ powstańczy porucznik Tyszkiewicz, a ranny był podporucznik Morze. W walce wyróżnił się rotmistrz Prędowski, który bez strat własnych przeprowadził atak na koszary.
Zobacz też[]
- bitwa pod Opatowem stoczona 21 lutego 1864 roku.