Bitwa pod Rajgrodem – bitwa powstania listopadowego rozegrana 29 maja 1831 roku i zakończona zwycięstwem sił polskich.
Podczas polskiej ofensywy dowodzonej przez gen. Antoniego Giełguda, wojska powstańcze wyparły z Łomży wojska rosyjskie dowodzone prze gen. Fabiana Gottlieba von der Osten-Sackena. Siły rosyjskie wycofały się pod Rajgród, gdzie 22 maja rozpoczęły przygotowania do obrony.
Po bitwie pod Ostrołęką wojska gen. Giełguda ruszyły na Litwę. W tym samym czasie wojska gen. Osten-Sackena wyruszyły z Rajgrodu w celu zajęcia Łomży. W okolicach wsi Miecze doszło do potyczki straży przedniej Giełguda z zaskoczonymi jednostkami rosyjskimi. Rosjanie ponieśli duże straty i wycofali się ponownie do Rajgrodu. Polskie uderzenie na Rajgród rozpoczęło okrążanie sił rosyjskich i zmusił ich do cofnięcia się do Augustowa.
Rosyjskie straty wynosiły 800 zabitych i 1200 wziętych do niewoli. Straty po stronie polskiej były niewielkie.
Polskie zwycięstwo pod Rajgrodem otworzyło Polakom drogę na Litwę, gdzie działały już polskie oddziały powstańcze.
Zobacz też[]
- Bitwa pod Rajgrodem z 1794 roku