Bitwa pod Rosieniami – pancerne starcie pomiędzy 4 Grupą Pancerną Höpnera, a 3 Korpusem Zmechanizowanym Kurkina i 12 Korpusem, podczas operacji Barbarossa. Bitwa trwała od 23 do 27 czerwca 1941.
Przebieg[]
Prolog[]
Grupa Armii Północ dowodzona przez feldmarszałka Wilhelma von Leeba stacjonowała w Prusach Wschodnich, a naprzeciw niej stacjonował Nadbałtycki Specjalny Okręg Wojskowy dowodzony przez gen. płk. Fiodora Kuzniecowa.
Siły stron[]
ZSRR[]
- Front Północno-Zachodni gen. Fiodora Kuzniecowa
- 8. Armia gen. Piotra Sobiennikowa
- 10. Korpus Strzelecki gen. Iwana Nikołajewa
- 11. Korpus Strzelecki gen. Michaiła Szumiłowa
- 12. Korpus Zmechanizowany gen. Nikołaja Szestopałowa
- 11. Armia gen. Wasilija Morozowa
- 16. Korpus Strzelecki gen. Michaiła Iwanowa
- 29. Korpus Strzelecki gen. Aleksandra Samochina
- 3. Korpus Zmechanizowany gen. Aleksieja Kurkina
- 27. Armia gen. Nikołaja Bierzarina
- 22. Korpus Strzelecki gen. Aleksandra Ksienofontowa
- 24. Korpus Strzelecki gen. Kuźmy Kaczanowa
- 8. Armia gen. Piotra Sobiennikowa
Niemcy[]
- Grupa Armii Północ feldmarszałka Wilhelma von Leeba
- 16. Armia gen. Ernsta Buscha
- 4. Grupa Pancerna gen. Ericha Hoepnera
- XXXXI Korpus Zmotoryzowany gen. Georga-Hansa Reinhardta
- LVI Korpus Zmotoryzowany gen. Ericha von Mansteina
- Dywizja SS Totenkopf SS-Obergruppenfuhrera Theodora Eickego
Bitwa[]
Niemieckie wojska pancerne uderzyły na wschód, a pierwszymi przeszkodami były rzeki Niemen i Dźwina. Grupa Armii Północ zmierzała na Leningrad, a osłaniana była przez samoloty Luftwaffe, które zbombardowały wiele strategicznych celów. 22 czerwca generał Kuzniecow zajął dogodne pozycje do kontrataku w okolicy Rosieni. Niemieckie kolumny pancerne zaczęły kierować się właśnie na to miasto. Wojska Ericha von Mansteina zajęły ważny wiadukt drogowy w Ejragole. 23 czerwca Kuzniecow wysłał swoje wojska do walki. Kolumny sowieckich pojazdów pancernych zostały odkryte przez niemieckie bombowce i zostały zdziesiątkowane.
Niemcy pod Rosieniami po raz pierwszy napotkali się na czołgi KW 2, które były dobrze uzbrojone i opancerzone. W starciach z niemieckimi czołgami, czołgi KW 2 wychodziły zwycięsko i potrafiły zatrzymać niemieckie wojska na niektórych odcinkach bitwy.
Do 26 czerwca Niemcy okrążyli jednostki Armii Czerwonej. Rosyjskie Korpusy Zmechanizowane były już mocno wybrakowane i kończyła im się amunicja i paliwo. Ich straty były ogromne.
Skutki[]
Po przegranej bitwie marszałek Siemion Timoszenko nakazał Fiodorowi Kuzniecowowi zbudowania linii obrony w okolicach Dźwiny. Po kolejnych klęskach Kuzniecow został usunięty ze stanowiska, a jego miejsce zajął generał porucznik Piotr Sobiennikow.
Gdyby Niemcy zdecydowali się od razu uderzyć wojskami pancernymi na Leningrad, miasto bez obrony zostałoby szybko zdobyte. Rozkazem Hitlera czołgi musiały poczekać tydzień na piechotę, co dało czas na zorganizowanie obrony Leningradu.