Bitwa pod Rybnicą – bitwa powstania styczniowego stoczona 20 października 1863 roku w województwie sandomierskim. Bitwa zakończyła się zwycięstwem sił polskich pułkownika Dionizego Czachowskiego.
Przebieg[]
W nocy z 19 na 20 października nowoutworzony oddział pułkownika Dionizego Czachowskiego próbował wkroczyć do Królestwa Polskiego. Do walki doszło już z austriacką strażą graniczną, która zaalarmowała Rosjan. W Rybnicy Rosjanie zajęli pozycje obronne, a wkraczający do wsi powstańcy zostali ostrzelani. Pomimo zaskoczenia kapitanowie Popowski i Rosner "Róża" przeprowadzili atak na bagnety i wyparli Rosjan z dogodnej pozycji. Po półtoragodzinnej walce Rosjanie ruszyli do odwrotu. Powstańcza kawaleria rotmistrza Prędowskiego próbowała zająć rosyjskie tyły, ale ostatecznie nie wzięła udziału w bitwie.
Rosjanie stracili 40 zabitych i 40 rannych. Powstańcy mieli 27 zabitych i około 30 rannych. Poległ ksiądz kapitan Wojciech Wieniawa oraz porucznik Jezierski.
Na miejscy bitwy senator Aleksandr Pietrow postawił pomnik upamiętniający poległych rosyjskich żołnierzy. 20 października 2013 roku odsłonięto pomnik upamiętniający bitwę pod Rybnicą.