Bitwa pod Stefankowem – bitwa powstania styczniowego stoczona 22 kwietnia 1863 roku. Starcie zakończyło się zwycięstwem powstańców dowodzonych przez naczelnika wojennego województwa sandomierskiego Dionizego Czachowskiego.
Przebieg[]
Siły Dionizego Czachowskiego liczące 180 strzelców, 200 kosynierów i 46 kawalerzystów Stamirowskiego, w okolicach Stefankowa wpadły w rosyjską zasadzkę zastawioną przez kpt. Nikiforowa. Siły rosyjskie liczące dwie roty piechoty i 60 Kozaków, ukryły się w rowach i w momencie nadejścia powstańców, otworzyły do nich ogień. Pierwsza ogniem odpowiedziała kompania galicyjska majora Łopackiego. Zaraz po niej do ataku ruszyli kosynierzy kapitana Andrzeja Dobrogojskiego "Grzmota" i Stawecki. Kosynierzy zaatakowali tyły wojsk rosyjskich, ale podczas walk poległ kpt. Grzmot. Kosynierzy się nie załamali, ale uderzyli jeszcze mocniej, bijąc Rosjan z każdej strony. Rosjanie uciekli w panice, zostawiając na polu bitwy bron, amunicję i furgony z mundurami i żywnością.
Minimum 8 Rosjan wpadło do powstańczej niewoli. Straty rosyjskie wynosiły 60 zabitych. Czachowski stracił 7 zabitych i 18 rannych. Wkróce puste obozowisko powstańców zaatakował płk. Ksawery Czengiery.