Bitwa pod Szycami – bitwa powstania styczniowego stoczona 7 maja 1863 roku. Starcie zakończyło się klęską oddziału powstańczego Józefa Ramockiego.
Przebieg[]
W nocy z 6 na 7 maja 1863 roku oddział powstańczy pod dowództwem Józefa Ramockiego przekroczył granicę z Królestwem Polskim. Oddział liczył około 300 strzelców i 20 kawalerzystów. Powstańcy zatrzymali się w okolicach wsi Szyce. Nad ranem zostali zaalarmowani o zbliżającym się oddziale rosyjskim. Powstańcy ustawili się w tyralierę i otworzyli ogień do Rosjan. Porucznik Topór przeprowadził szarżę kawaleryjską, ale Rosjanie uformowali czworobok i odpowiedzieli ogniem. Do walki włączyli się żuawi śmierci i strzelcy. Bitwa przebiegała w sposób pomyślny dla powstańców, do czasu, aż od strony Olkusza przybyły dwie rosyjskie roty piechoty i oddział kawalerii. Kolejna rota piechoty dowodzona przez księcia Aleksandra Szachowskiego przybyła od strony Skały. Przewaga rosyjska była duża i powstańcy wycofali się w kierunku granicy. Pod naporem Rosjan przekroczyli granicę, gdzie zostali rozbrojeni przez czekającą na nich kompanię wojska austriackiego.
Straty powstańców wynosiły 10 zabitych i 30 rannych. Straty rosyjskie były z pewnością mniejsze.
Zobacz też:[]
- potyczka w Szycach stoczona 4 lutego 1863 roku.