Bitwa pod Wierzchowiskami – bitwa powstania styczniowego stoczona 6 listopada 1863 roku w województwie sandomierskim. Starcie zakończyło się klęską powstańców pułkownika Dionizego Czachowskiego i jego śmiercią.
Przebieg[]
6 listopada 1863 roku oddział jazdy płk. Dionizego Czachowskiego podzielił się na dwie grupy. Około 30 kawalerzystów zostało w Krępej, a Czachowski wraz z 10 powstańcami udał się do wsi swojej córki, Wierzchowisk. Został tam zaskoczony przez liczniejsze siły rosyjskie, liczące około 140 piechoty i dragonów. Otoczony Czachowski próbował przedrzeć się na Jawor Solecki, ale został ciężko ranny i spadł z konia. Rosjanie wsadzili go na wóz i bez udzielenia pomocy przewieźli go do Radomia. Zatrzymywali się w okolicznych wsiach, pokazując ciało Czachowskiego i mówiąc do ludzi "patrzcie oto wasz król".
W bitwie pod Wierzchowiskami ranny zostali Prędowski, Adolf Czachowski, Jarosław Skotnicki, Józef hr. Męciński oraz były oficer Kozaków, walczący po stronie powstańców Podhaluzin ps. Huragan.