Bitwa pod Złotym Potokiem – bitwa powstania styczniowego stoczona 8 lub 9 lipca 1863 roku. Starcie zakończyło się klęską powstańców dowodzonych przez kapitana Zygmunta Chmieleńskiego.
Przebieg[]
Kawaleryjski oddział kapitana Zygmunta Chmieleńskiego liczący 156-200 ludzi, 6 lipca 1863 roku stoczył bitwę pod Janowem i odepchnął Rosjan. Pomimo sukcesu Rosjanie podążali za Chmieleńskim, a dowództwo nad siłami rosyjskimi liczącymi 3 roty piechoty i sotnię Kozaków objął pułkownik Johan Casimir Ehrnrooth. Uderzył on na powstańczy obóz pod Złotym Potokiem. Według Stanisława Zielińskiego miało to miejsce 9 lipca, ale rosyjski historyk Nikołaj Berg mówi o 8 lipca. Doszło do zaciętego starcia w wyniku którego siły powstańcze wycofały się w pełnym porządku. Powstańcy udali się w kierunku Koziegłów, ku granicy pruskiej. Rosjanie mieli zdobyć powstańczy tabor i około 150 karabinów. Według źródeł rosyjskich kilku powstańców wpadło do niewoli.