Bogislav von Studnitz (ur. 12 września 1888 roku w Buderose, zm. 13 stycznia 1943 roku pod Larisą) – niemiecki wojskowy, generał porucznik Wehrmachtu. W latach 1935-1938 attaché wojskowy w Polsce.
Biografia[]
Bogislav von Studnitz urodził się 12 września 1888 roku w Buderose (obecnie Budoradz w województwie lubuskim). W 1907 roku rozpoczął służbę wojskową. Brał udział w I wojnie światowej. W 1914 roku otrzymał awans na porucznika, a w 1915 roku na kapitana. Był odznaczony Krzyżem Żelaznym obu klas. Po wojnie kontynuował służbę w Reichswehrze. W 1929 roku został awansowany na majora, w 1933 roku na podpułkownika, a w 1935 roku na pułkownika. W październiku 1935 roku został attaché wojskowym w Polsce. Jako obserwator brał udział w manewrach Wojska Polskiego.
Generał Bogislav von Studnitz i Wacław Scaevola-Wieczorkiewicz, podczas manewrów Wojska Polskiego pod Rzeszowem.
W sierpniu 1938 roku otrzymał awans na generała majora, a w listopadzie został odwołany ze stanowiska. Objął dowództwo nad 24. Pułkiem Piechoty. W lecie 1939 roku został dowódcą 87. Dywizji Piechoty i na jej czele brał udział w kampanii francuskiej. Był pierwszym gubernatorem wojskowym Paryża. W sierpniu 1940 roku otrzymał awans na generała porucznika. Następnie uczestniczył w operacji Barbarossa. Walczył w bitwie białostocko-mińskiej, bitwie pod Smoleńskiem i bitwie pod Moskwą. Od kwietnia do maja 1942 roku dowodził IX Korpusem Armijnym, zastępując przebywającego na urlopie gen. Hansa Schmidta. W sierpniu 1942 roku trafił do rezerwy dowódczej. 1 stycznia 1943 roku został dowódcą wojskowym w Salonikach.
Zginął w wypadku samochodowym 13 stycznia 1943 roku pod Larisą, w Grecji.