Charkowska Republika Ludowa – samozwańcze państwo proklamowane 7 kwietnia 2014 roku przez prorosyjskich separatystów w Charkowie. Republika istniała przez jeden dzień.
Historia[]
Geneza[]
Obwód charkowski.
Charków był silnie związany z Rosją, a większość jego mieszkańców używała języka rosyjskiego. Merem miasta był Hennadij Kernes z prorosyjskiej Partii Regionów. Podczas Euromajdanu przeciwnicy ruchu stanowili większość w mieście. W lutym 2014 roku w Pałacu Sportu w Charkowie doszło do zjazdu radnych ze wschodniej części Ukrainy. Obecni byli przedstawiciele Charkowa, Sewastopola, Doniecka oraz Dniepropietrowska. Wydano oświadczenie, według którego Euromajdan wywołał paraliż i destabilizację państwa. Jednocześnie w okolicach budynku zaczęli zbierać się członkowie Antymajdanu.
Protesty[]
Protest pod pomnikiem Lenina w Charkowie.
Tego samego dnia wieczorem zwolennicy Euromajdanu zgromadzili się przed pomnikiem Włodzimierza Lenina i domagali się jego demontażu. Przedstawiciele partii Batkiwszczyna apelowali o wstrzymanie się do czasu decyzji Rady Najwyższej. Następnego dnia zwolennicy Euromajdanu zablokowali budynek charkowskiej administracji państwowej. Protestujący wdarli się do środka i spalili portret byłego prezydenta Wiktor Janukowycz. W tym samym czasie przed pomnikiem Lenina zgromadzili się przeciwnicy Euromajdanu, nie chcąc dopuścić do jego rozbiórki. 26 lutego prorosyjscy demonstranci zawiesili na budynku administracji flagę Rosji. 1 marca przedstawiciele Antymajdanu wdali się do środka. W starciach rannych zostało kilka osób, w tym dwie od broni palnej. Do miasta zaczęli napływać obywatele rosyjscy, w tym Arsen Pawłow.
Przedstawiciele separatystów w Charkowie.
Jednocześnie do Charkowa docierali zwolennicy Majdanu z innych obwodów oraz przedstawiciele Prawego Sektora i organizacji Patriot Ukrainy. 5 i 8 marca odbyły się duże manifestacje prorosyjskie i było kilku rannych. 10 marca do miasta przybył Witalij Kłyczko. W nocy z 14 na 15 marca wybuchły walki o siedzibę Patriotów Ukrainy. Uczestniczył w nich Andrij Biłecki. Śmierć poniosło dwóch zwolenników Antymajdanu. Milicja zatrzymała 38 protestujących i zabezpieczyła 6 sztuk broni palnej. 30 marca kibice Metalista Charków i Szachtara Donieck zorganizowali proukraiński marsz. 6 kwietnia odbył się prorosyjski wiec na którym zarządzono referendum w sprawie federalizacji i ustanowienie języka rosyjskiego językiem urzędowym. Doszło do walk, podczas których rannych zostało kilka osób.
Proklamacja[]
7 kwietnia prorosyjscy separatyści ogłosili utworzenie Charkowskie Republiki Ludowej, której ludowym gubernatorem został Jurij Apuchtin. Separatyści zaapelowali do Władimira Putina i Wiktora Janukowycza o pomoc w przeprowadzeniu referendum. Minister Spraw Wewnętrznych Ukrainy Arsen Awakow rozpoczął operację antyterrorystyczną. Charkowski oddział Berkutu odmówił tłumienia separatyzmu ale do miasta zaczęły napływać jednostki specjalne z innych części kraju. Odzyskały one kontrolę nad budynkiem charkowskiej obwodowej administracji państwowej i zatrzymały 70 protestujących. 8 kwietnia separatyści kontynuowali protesty i zaatakowali autobus przewożący funkcjonariuszy milicji. 10 kwietnia obwodowy sąd administracyjny zakazał prorosyjskich manifestacji.
Po stłumieniu[]
Flaga używana na okupowanych terenach obwodu charkowskiego, podczas wojny ukraińsko-rosyjskiej.
Szybka reakcja władz państwowych pozwoliła stłumić separatystyczne manifestacje. We wrześniu 2014 roku usunięto pomnik Lenina. Pomimo odzyskania kontroli nad Charkowem, podczas wojny w Donbasie w mieście dochodziło do aktów terroryzmu. Po wybuchu pełnoskalowej wojny ukraińsko-rosyjskiej, Rosja bezskutecznie próbowała zająć miasto. Na okupowanych terenach obwodu charkowskiego używano nowej flagi, nawiązującej do flagi Charkowskiej Republiki Ludowej. Większość obwodu została wyzwolona podczas kontrofensywy charkowskiej, ale siły rosyjskie stale nacierają, zajmując kolejne miasta i wsie obwodu charkowskiego.