Eccard Freiherr von Gablenz (ur. 26 stycznia 1891 roku w Królewcu, zm. 17 grudnia 1978 roku w Rheinbach) – niemiecki wojskowy, generał porucznik Wehrmachtu.
Biografia[]
Eccard von Gablenz urodził się 26 stycznia 1891 roku w Królewcu. W kwietniu 1910 roku rozpoczął służbę wojskową. Podczas I wojny światowej służył w Sztabie Generalnym Armii Polowej. Po zakończeniu wojny, kontynuował służbę w Reichswehrze. W latach 1925-1927 był adiutantem 9. Pułku Piechoty. W 1929 roku otrzymał awans na majora, w 1933 roku na podpułkownika, a w 1935 roku na pułkownika. Następnie dowodził 18. Pułkiem Piechoty. W sierpniu 1938 roku został awansowany na generała majora i stanął na czele 5. Departamentu Armii. Podczas aneksji Czech, w marcu 1939 roku skontaktował się z nim Radola Gajda, który przekonywał o swojej lojalności. Następnie dowodził Kampfgruppe Netze, która w sierpniu 1939 roku została przekształcona w 301. Dywizję Piechoty.
Na czele jednostki brał udział w kampanii polskiej. Walczył w bitwie nad Bzurą. W październiku 1939 roku dywizja została rozwiązana a generał Gablenz został komendantem Brombergu. Od października do grudnia 1939 roku dowodził 32. Dywizją Piechoty, a następnie stanął na czele 7. Dywizji Piechoty. Za udział w kampanii francuskiej, otrzymał awans na generała porucznika. Następnie brał udział w operacji Barbarossa, podczas której uczestniczył w operacji jelnińskiej i rosławsko-nowozybkowskiej. W grudniu 1941 roku został dowódcą XXVII Korpusu Armijnego, biorącego udział w bitwie pod Moskwą. Zrezygnował z dowództwa w styczniu 1942 roku, po rozkazie Adolfa Hitlera o wstrzymaniu dalszego natarcia na Moskwę. Nie mogąc sobie wybaczyć rozbicia swojej dywizji, złożył wniosek o postawienie siebie przed sądem wojennym, który skazał go na służbę frontową. Od 13 lutego 1942 do 16 stycznia 1943 roku dowodził 384. Dywizją Piechoty, która brała udział w bitwie o Stalingrad. Po okrążeniu miasta przez Armię Czerwoną, został ewakuowany drogą lotniczą. W marcu 1943 roku objął dowództwo nad 404. Dywizją Szkolno-Zapasową i dowodził jednostkami rezerwowymi w IV Okręgu Wojskowym w Dreźnie. Do końca wojny dowodził 232. Dywizją Piechoty i walczył we Włoszech. 2 maja 1945 roku skapitulował przed wojskami amerykańskimi.
W 1960 roku Ministerstwo Obrony NRD planowało zorganizować spotkanie z gen. Eccardem von Gablenzem i omówić politykę Ministra Obrony Franza Josefa Straußa, ale pomysłu zaniechano.
Zmarł 17 grudnia 1978 roku w Rheinbach.