Erynie (także Eumenidy, gr. Ἐρινύες Erinýes, gr. Εὐμενίδες Eumenídes, „życzliwe”, łac. Furiae, Dirae) – według wierzeń starożytnych Greków trzy boginie zemsty, wyrzutów sumienia.
Biografia[]
Początek[]
Według mitologii greckiej należały do jednych z najstarszych bóstw. Gdy Uranos podczas nocy współżył z Gają zaatakowali go tytani i tytanidy na czele z Kronosem. Ten mu zaś odciął genitalia, z których krew spadła na jego małżonkę. Z tego zrodziły się Erynie, które zamieszkiwały Ereb. Do Eryń zaliczały się następujące boginie:
Obowiązki[]
Obowiązkami erynii było wysłuchiwanie różnych skarg śmiertelników:
- Na niegościnność gospodarzy;
- na dzieci obrażające rodziców;
- na młodzież obrażającą ludzkich starszych;
- na zabójców;
- na radnych miejskich i właścicieli domów;
- i na wszelakie inne zło.
Boginie stanowiły doskonałe wyrzuty sumienia dla tych co złamali tabu. Początkowo było nim obraza, nieposłuszeństwo, ale z czasem zwiększyło swój okrąg zasięgu na złe uczynki.
Źródła[]