
Faraon – osoba sprawująca najwyższą władze w starożytnym Egipcie. Faraon jako osoba ludzka była uważana z a przedstawiciela bogów na Ziemi. Był również najwyższym z kapłanów w kraju. Tytuł faraona dziedziczono z pokolenia na pokolenie.
Insygnia[]
- Biała korona Górnego Egiptu.
- Czerwona korona Dolnego Egiptu.
- Podwójna korona zjednoczonego królestwa.
- Niebieska korona lub hełm bojowy.
- Nemes.
- Berło.
- Bicz.
- Maszuga.
- Krzyż z uchwytem (ankch).
Etymologia[]
Słowo "faraon" oznacza po grecku "wielki dom". Na samym początku oznaczało one całe królestwo. Dopiero później zaczęto tym mianem tytułować władcę.
Pięć imion faraona[]
- Horus - był uważany za wcielenie boga-sokoła
- Złoty Horus - jego ciało miało być po śmierci trwałe
- "Ten który należy do dwóch władczyń"- czyli do Nech(e)bet symbolizującej Górny Egipt i do Uadżyt symbolizującej Dolny
- "Ten który związany jest z trzciną i z pszczołą" - oznacza władcę zjednoczonego królestwa
- Syn Re - ponieważ faraon to potomek boga słońca Re.
Wielkie święto Sed[]
Zobacz więcej na Święto Sed.
Ciekawostki[]
- Faraonowie często brali ślub ze swoimi siostrami bądź kuzynkami, aby zachować "czystą krew".