Feliks Franciszek Jędrychowski ps. Brzechwa, Chudy, Ostroga (ur. 11 stycznia 1894 roku w Bochni, zm. 9 marca 1942 roku w Poroninie) – polski wojskowy, pułkownik piechoty Wojska Polskiego, członek Związku Walki Zbrojnej. Podczas kampanii wrześniowej dowódca 22. Pułku Piechoty.
Biografia[]
Feliks Jędrychowski urodził się 11 stycznia 1894 roku w Bochni, na terenie Austro-Węgier. Należał do Związku Strzeleckiego. Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich. Później służył w Polskim Korpusie Posiłkowym, skąd przeszedł do Armii Austro-Węgier. W listopadzie 1918 roku dołączył do Wojska Polskiego i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W marcu 1924 roku awansował na majora i został oficerem Przysposobienia Wojskowego w 45. Pułku Piechoty. W maju 1927 roku objął to samo stanowisko w 5. Dywizji Piechoty. W styczniu 1929 roku awansował na podpułkownika, a w marcu 1930 roku został zastępcą dowódcy 17. Pułku Piechoty. Od kwietnia 1934 roku dowodził 22. Pułkiem Piechoty.
Na jego czele, w składzie 9. Dywizji Piechoty płk. Józefa Werobeja uczestniczył w kampanii wrześniowej. Jego pułk był tymczasowo podporządkowany 15. Dywizji Piechoty gen. Zdzisława Przyjałkowskiego i 27. Dywizji Piechoty gen. Juliusza Drapelli. Brał udział w bitwach w Borach Tucholskich, pod Świekatowem, na lini jezior koronowskich i o przedmoście bydgoskie. Po klęsce wrześniowej rozpoczął działalność konspiracyjną. Był m.in. komendantem Obwodu Częstochowa i Okręgu Radom-Kielce Związku Walki Zbrojnej. Chorował na gruźlicę.
Zmarł w wyniku choroby 9 marca 1942 roku w Poroninie.