Ferdinand Karl Erwin Schaal (ur. 7 lutego 1889 roku we Fryburgu Bryzgowijskim, zm. 9 października 1962 roku w Baden-Baden) – niemiecki wojskowy, generał wojsk pancernych Wehrmachtu. Jeden z uczestników zamachu na Adolfa Hitlera w Wilczym Szańcu.
Biografia[]
Ferdinand Schaal urodził się 7 lutego 1889 roku we Fryburgu Bryzgowijskim. W 1908 roku rozpoczął służbę wojskową. Brał udział w I wojnie światowej, a następnie kontynuował służbę w Reichswehrze. Służył w sztabie 18. Pułku Kawalerii i 2. Dywizji Kawalerii. W 1929 roku trafił do Ministerstwa Reichswehry i pracował w Inspektoracie Kawalerii. W 1934 roku otrzymał awans na pułkownika. W 1935 roku objął dowództwo nad 1. Brygadą Pancerną. W sierpniu 1939 roku został awansowany na generała porucznika i stanął na czele 10. Dywizji Pancernej.
Na czele jednostki, w składzie XIX Korpusu Pancernego gen. Heinza Guderiana, brał udział w kampanii polskiej. Walczył m.in: pod Winą i Brześciem. Następnie uczestniczył w kampanii francuskiej, podczas której oblegał Calais, za co został odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego. W czerwcu 1941 roku brał udział w operacji Barbarossa, a w sierpniu trafił do rezerwy Führera. Po miesiącu objął dowództwo nad XXXIV Korpusem Armijnym. Następnie dowodził LVI Korpusem Armijnym, a 1 października 1941 roku został awansowany na generała wojsk pancernych. Uczestniczył w bitwie pod Moskwą. 1 sierpnia 1943 roku ponownie trafił do rezerwy. We wrześniu 1943 roku został dowódcą Okręgu Wojskowego Protektoratu Czech i Moraw oraz przedstawicielem Wehrmachtu przy protektorze Wilhelmie Fricku. Związał się z antyhitlerowską opozycją i był zaangażowany w przygotowania do zamachu na Adolfa Hitlera w Wilczym Szańcu. Podczas operacji Walkiria, miał przejąć władzę w Protektoracie Czech i Moraw oraz odsunąć od władzy przedstawicieli partii nazistowskiej. Czekał na sygnał od dowódcy Armii Rezerwowej gen. Friedricha Fromma, ale ten po niepowodzeniu zamachu, postanowił zdradzić spiskowców. 21 lipca 1944 roku został aresztowany na rozkaz Heinricha Himmlera. Do końca wojny pozostał w więzieniu. W przeciwieństwie do innych spiskowców, uniknął egzekucji.
Zmarł 9 października 1962 roku w Baden-Baden.