Franciszek Bartoszek ps. Jacek, Stefan (ur. 27 października 1910 roku w Pieraniu, zm. 14 maja 1943 roku w Warszawie) – członek Polskiej Partii Robotniczej, partyzant Gwardii Ludowej i artysta plastyk.
Biografia[]
Franciszek Bartoszek urodził się 27 października 1910 roku we wsi Pieranie. W 1937 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie. Był członkiem Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej "Życie". Współtworzył stowarzyszenie Czapka Frygijska, skupiające artystów o poglądach komunistycznych. Pod koniec września 1939 roku udał się do Lwowa, a w 1940 roku osiadł w Jaśle.
Podczas wielu wizyt w Warszawie utrzymywał kontakty z Związkiem Walki Wyzwoleńczej. W styczniu 1942 roku dołączył do Polskiej Partii Robotniczej. W maju 1942 roku został zastępcą dowódcy grupy specjalnej Sztabu Głównego Gwardii Ludowej. 17 stycznia 1943 roku dokonał zamachu na niemiecką restaurację Mitropa na Dworcu Głównym w Warszawie. 28 lutego wraz z Janem Strzeszewskim ps. Wiktor zorganizował akcję na Państwową Wytwórnię Papierów Wartościowych. Po śmierci Strzeszewskiego, w marcu 1943 roku został dowódcą grupy specjalnej i członkiem Sztabu Głównego GL. 20 kwietnia, podczas powstania w getcie, uderzył na stanowisko ciężkiego karabinu maszynowego na ulicy Nowiniarskiej. Zginęło dwóch essesmanów i dwóch Granatowych Policjantów.
Zginął 14 maja 1943 roku podczas akcji na Bank Społem. Pośmiertnie został awansowany na podpułkownika i odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy. W okresie PRL jego imieniem nazwano doroczne nagrody dla artystów plastyków.