Friedrich Olbricht (ur. 4 października 1888 roku w Leisnig, zm. 21 lipca 1944 roku w Berlinie) – niemiecki wojskowy, generał piechoty Wehrmachtu. Jeden z organizatorów zamachu na Adolfa Hitlera w Wilczym Szańcu.
Biografia[]
Friedrich Olbricht urodził się 4 października 1888 roku w Leisnig, w Saksonii. W 1907 roku rozpoczął służbę wojskową. Brał udział w I wojnie światowej. W 1918 roku wraz z zrewolucjonizowanymi żołnierzami swojej jednostki, wkroczył do Lipska. Jako kapitan, w 1919 roku został przyjęty do Reichswehry. Pracował w Wydziale Obcych Armii i został awansowany do stopnia majora. Następnie objął dowództwo nad jednym z batalionów piechoty. W 1933 roku został szefem sztabu 4. Dywizji. Nie popierał nazizmu. Podczas nocy długich noży, ochraniał podległych mu żołnierzy. W 1935 roku objął stanowisko szefa sztabu IV Korpusu Armijnego. W 1938 roku protestował przeciwko odwołaniu generałów Wernera von Fritscha i Wernera von Blomberga. W listopadzie 1938 roku stanął na czele 24. Dywizji Piechoty. W tym czasie nawiązał kontakty ze spiskowcami skupionymi wokół gen. Ludwiga Becka. Zaniechano jednak jakichkolwiek działań, po układzie monachijskim. Uczestniczył w zajęciu Czechosłowacji.
Na czele 24. Dywizji Piechoty, w składzie X Korpusu Armijnego gen. Wilhelma Ulexa, brał udział w kampanii polskiej. Walczył nad Bzurą i pod Warszawą. Za zasługi, został odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego. W lutym 1940 roku trafił do OKH. Wykorzystując swoją pozycję, werbował więcej ochotników do tajnej organizacji spiskowej. 1 czerwca 1940 roku został awansowany na generała piechoty. Był jednym z organizatorów próby zamachu na Adolfa Hitlera w marcu 1944 roku. Wraz z gen. Ludwigiem Beckiem, Henningiem von Tresckowem i Carlem Friedrichem Goerdelerem planował kolejny zamach. Zwerbował pułkownika Clausa Schenka Grafa von Stauffenberga. Do kolejnego zamachu doszło w Wilczym Szańcu. Pułkownik Stauffenberg podłożył bombę podczas narady, ale Hitler został jedynie ranny. Następnie, zgodnie z planem Walkiria, zmobilizowana miała zostać Armia Rezerwowa gen. Friedricha Fromma. Po nieudanym zamachu, został aresztowany. Wyrok śmierci wydał na niego gen. Fromm, który również był zaangażowany w przygotowania do zamachu.
Został rozstrzelany 21 lipca 1944 roku w Berlinie. Początkowo spoczął na Starym Cmentarzu św. Mateusza, ale jego ciało zostało wykopane i spalone przez SS, a prochy rozsypane.