Historia Wiki
Historia Wiki
Advertisement
Upper Silesia coat of arms

Herb Górnego Śląska

Silesia Superior

Mapa z 1746 roku

Górny Śląsk (łac. Silesia Superior, cz. Horní Slezsko, niem. Oberschlesien, śl-niem. Oberschläsing) – część historycznej krainy Śląska, położona w południowej Polsce i północnych Czechach. Stolicami Górnego Śląska są Opole i Racibórz.

Region ten znany jest głównie z występujących tam złóż węgla kamiennego. Oprócz wielkiego przemysłu posiada także rozwinięte rolnictwo. Jego najważniejszą rzeką jest Odra.

Przynależność państwowa[]

  • I ne. - ok. IV w. ne. - Regnum Vannianum
  • IX w. - Państwo Wielkomorawskie
  • X w. - Królestwo Czech
  • 990 - 1039 - Polska pierwszych Piastów
  • 1039 - 1050 - Królestwo Czech
  • 1050 - 1138 - Polska
  • 1138 - XIV w. - okres rozbicia dzielnicowego
  • XIV w. - 1469 - Królestwo Czech
  • 1469 - 1478 - Królestwo Węgier
  • 1478 - 1526 - Królestwo Czech
  • 1526 - 1741 - Cesarstwo Austriackie
  • 1741 - 1871 - Królestwo Prus (większość, reszta została w Cesarstwie Austriackim)
  • 1871 - 1918 - Cesarstwo Niemieckie (większość, reszta dalej w Cesarstwie Austriackim)
  • 1918 - 1922 - Republika Weimarska
  • 1922 - 1939 - Polska
  • 1933 - 1945 - III Rzesza Niemiecka
  • od 1945 - Polska (aktualnie większość historycznych ziem wchodzi w skład woj. opolskiego) i Czechy

Nazwa[]

Wschodnią część obecnego Śląska zajmowało w średniowieczu księstwo opolskie, która to nazwa wywodzi się od tytulatury Piastów, książąt opolskich – Dux Opoliae – potomków Mieszka I Plątonogiego. Tytuł ten odróżniał ich od potomków Bolesława Wysokiego, którzy używali przede wszystkim tytułu książąt śląskich – Dux Silesie. Termin Górny Śląsk pojawił się po raz pierwszy w źródłach w 1462. W literaturze nazwa regionu pojawiła się po raz pierwszy w kronice Gentis Silesiae Annales Joachima Cureusa wydanej w 1571 r.

Obecnie nazwa Górny Śląsk używana jest potocznie, natomiast nie funkcjonuje oficjalnie, na żadnym szczeblu administracji państwowej.

Ciekawostki[]

  • Śląsk Opawski należy do Górnego Śląska, lecz niektórzy uznają go za osobny region.
  • W Królewskiej Odlewni Żeliwa w Gliwicach, znanej jako Huta Gliwicka, po raz pierwszy odlano najwyższe niemieckie odznaczenie wojskowe – Krzyż Żelazny.
  • Pociąg Latający Ślązak rozwijał prędkość maksymalną 160 km/h.
  • W XIX wieku Ślązakami nazywano wszystkich mieszkańców owego regionu, nawet Niemców.
  • Przez jedną z gmin na Górnym Śląsku, gminę Gaszowice ciągnie się legendarna Kolej Wilhelma (niem. Wilhelmsbahn), nazywana Wilhelmbaną, łącząca stolice regionu z Berlinem, Wiedniem i Budapesztem. Raz nawet, późną wiosną 1879, po gigantycznej ulewie, przerwała się grobla pomiędzy stawami, stanowiąca drogę z Gaszowic do Łukowa, wskutek czego zalane zostały tory kolejowe, wstrzymano więc na kilka dni ruch pociągów[1] . Mało wówczas brakowało, aby jedna wieś nie sparaliżowała ruchu kolejowego w całym Cesarstwie Niemieckim.
  • Las opisywany przez Eichendorffa w jednym z jego wierszy jest częścią Lasów Rudzkich, znajduje się pod wsią Zwonowice. Jest to Las Zwonowicki.
  • W Jejkowicach znajduje się Szlak pszczyński, czyli leśna droga, którą do drugiej wojny światowej używali książęta Hochbergowie i Hohenlohe-Schillingsfürst, gdy odwiedzali siebie nawzajem.
  • Huta Mała Panew (niem. Malapanehütte) w Ozimku jest najstarszą wciąż działającą hutą zarówno na Górnym Śląsku, jak i w Polsce.
  • W połowie XIX w. większość światowej produkcji cynku pochodziło właśnie z Górnego Śląska.
  • W 1945 gdy pałac w Dobrej został podpalony podczas natarcia frontu wschodniego, spłonął wraz z dziewięćdziesięcioma czerwonoarmistami.
  • Wszystkie panujące dynastie Europy miały krewnych na Górnym Śląsku.
  • W Turawie znajduje się pałac rodziny Garnier-Turawa. Podobnie jak firma Garnier produkująca kosmetyki, jest to ród o francuskim pochodzeniu.
  • Z Górnego Śląska pochodził Carl Ulitzka - współorganizator struktur CDU.
  • Najsłynniejszym burmistrzem w historii Górnego Śląska był burmistrz Bytomia Georg Brüning.

Linki zewnętrzne[]

Przypisy[]

<references>

  1. Gaszowice wczoraj i dziś, str. 6
Advertisement