Gerhard von Malberg (ur. 1200, zm. 1246) – 6. wielki mistrz Zakonu Krzyżackiego. Ten urząd sprawował w latach 1241-1244.
Biografia[]
Gerhard pochodził z kraju związowego - Dolnej Nadrenii. Jego ojciec Teodoryk von Aere był magrabią. Poślubił matkę mistrza - Agnes von Malberg. Nie planował zostać kapłanem. Był żonaty i miał dwóch synów - Teodryka i Otto. Po śmierci żony wyjechał do Outremer, gdzie jego krewni byli członkami Zakonu Templariuszy. W 1217 dołączył do krzyżaków. W 1240 został marszałkiem zakonu w Akkce. Jego pozycja w Królestwie Jerozolimskim i powiązania z Templariuszami, doprowadziły do konfilktu z Hermannem von Salzą, podczas szóstej krucjaty. Fryderyk II i Hermann von Salza poparł ruch większości do Prus, zaś von Malberg wolał skupić się na Ziemii Świętej. Po śmierci piątego mistrza Zakonu Krzyżackiego, nowym został Gerhard von Malberg. W 1241 miał na celu poprawienie stosunków z Bliskim Wschodem. Nowy mistrz miał popracie papieża Innocentego IV, co sprzyjało cesarzowi. Fryderyk II wysłał Gerharda na konklawe, w którym miał uniemożliwić zostanie papieżem dla Mikołaja. Papieżem został jednak Celestyn IV. W 1243 papież Celestyn IV wydał pierścień, reprezentujący Prusy jako papieski Dwór Rycerski. Rycerze Świętopełka II walczyli z rycerzami Gerharda. 26 listopada 1246 Gerhard von Malberg zmarł.