Gustaw Zacny (ur. 1 października 1896 roku w Prokocimiu, zm. 27 września 1944 roku w Dössel) – polski wojskowy, podpułkownik piechoty Wojska Polskiego. Podczas kampanii wrześniowej dowódca 1 batalionu strzelców.
Biografia[]
Gustaw Zacny urodził się 1 października 1896 roku w Prokocimiu, na terenie Austro-Węgier. W kwietniu 1915 roku został powołany do Armii Austro-Węgier i brał udział w I wojnie światowej. W 1918 roku dołączył do Wojska Polskiego i w szeregach 4. Pułku Strzelców Podhalańskich uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W czerwcu 1919 roku otrzymał awans na kapitana, a w styczniu 1929 roku na majora. W październiku 1936 roku jako podpułkownik objął dowództwo nad 1 batalionem strzelców.
Podczas kampanii wrześniowej batalion został podporządkowany Zgrupowaniu Chojnice płk. Tadeusza Majewskiego i uczestniczył w bitwie pod Chojnicami. Dostał się do niemieckiej niewoli i był jeńcem oflagu VI B Dössel.
Zginął podczas alianckiego bombardowania obozu 27 września 1944 roku. Spoczął w Dössel.