Gwardzista szwajcarski przy bazylice św. Piotra w Watykanie
Gwardzista w regularnym mundurze. Często używany w nocy.
Gwardia szwajcarska – watykańska jednostka wojskowa utworzona z szwajcarskich żołnierzy.
Historia[]
Szwajcarscy najemnicy byli popularni w armiach nowożytnej Europy w XV i XVI wieku. Główną sławę zdobyli podczas tzw. wojen włoskich toczonych w XV i XVI wieku pomiędzy ważniejszymi mocarstwami zachodnioeuropejskimi.
W 1506 roku papież Juliusz II zlecił przysłanie 150 szwajcarskich najemników do Państwa Kościelnego jako osobista ochrona biskupów Rzymu.
Tradycyjną bronią formacji były miecze i broń drzewcowa, szczególnie halabardy.
Pomimo pełnienia posiadania reputacji honorowo-reprezentacyjnej funkcji, gwardziści nie poprzestali na trenowaniu nowoczesnej broni - do dziś wojskowi uzbrojeni są w broń palną i pałki - w tym szwajcarski pistolet SIG P220, pistolet maszynowy H&K MP5A3 i karabin szturmowy SIG SG 550. Do dziś można spotkać się z ochroną noszącą kirys (lekki pancerz).
W przeciągu lat liczba wojskowych zmieniła się ze 150 do 110 ludzi.