Historia Wiki

Hans Källner (ur. 9 października 1898 roku w Katowicach, zm. 18 kwietnia 1945 roku pod Sokolnicami) – niemiecki wojskowy, generał porucznik Wehrmachtu.

Biografia[]

Hans Källner urodził się 9 października 1898 roku w Kattowitz (obecnie Katowice). W czerwcu 1915 roku na ochotnika dołączył do Armii Niemieckiej i brał udział w I wojnie światowej. Po zakończeniu wojny dołączył do Freikorps, a w październiku 1920 roku przeszedł do policji. Służył w Opolu i Gliwicach. W latach 1926-1935 był instruktorem w Szkole Policji w Eiche, pod Poczdamem. W grudniu 1929 roku awansował na kapitana, a w sierpniu 1936 roku na majora. Przed wybuchem II wojny światowej objął dowództwo nad oddziałem rozpoznawczym 11. Dywizji Piechoty gen. Maxa Bocka.

Na jego czele uczestniczył w kampanii polskiej i walczył m.in. pod Warszawą. W listopadzie 1939 roku awansował na podpułkownika. Następnie brał udział w kampanii francuskiej. W 1941 roku objął dowództwo nad 73. Pułkiem Strzelców w 19. Dywizji Pancernej gen. Otto von Knobelsdorffa. Poprowadził go w operacji Barbarossa. W październiku 1941 roku został nagrodzony Złotym Krzyżem Niemieckim. W marcu 1942 roku otrzymał awans na pułkownika, a maju otrzymał Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego. W kwietniu 1943 roku trafił do rezerwy dowódczej i ukończył kurs dla dowódców dywizji. W listopadzie 1943 roku awansował na generała majora i stanął na czele 19. Dywizji Pancernej. W czerwcu 1944 roku otrzymał awans na generała porucznika. Podczas powstania warszawskiego był dowódcą wojsk niemieckich na odcinku żoliborskim, a jego żołnierze uczestniczyli w bitwie pod Pęcicami. Pod koniec września 1944 roku apelował do ppłk. Mieczysława Niedzielskiego "Żywiciela" o kapitulację i ewakuację ludności cywilnej z dzielnicy. Następnie uczestniczył w operacji dolnośląskiej. W marcu 1945 roku objął dowództwo nad XXIV Korpusem Pancernym, zastępując na tym stanowisku gen. Walthera Nehringa i wycofał się do Protektoratu Czech i Moraw.

Zginął 18 kwietnia 1945 roku w okolicach Sokolnic.