Heinrich IV Dusemer von Arfberg (ur. w 1280 we Frakonii, zm. w 1353 we Bratianie) – 21. wielki mistrz Zakonu Krzyżackiego. Urząd ten pełnił w latach 1345-1351.
Biografia[]
Pochodził ze Szwabii. Do Zakonu wstąpił w 1311. Jako młody rycerz walczył przeciwko Litwinom. Legenda głosi, że stanął do walki z wielkim księciem litewskim Witenesem. Jego meśtwo i waleczność zaowocowały szybkim awansem w hierarchi Zakonu. W 1329 został komturem Regnety. W 1333 stał się wójtem Sambii. Rok później został Wielkim Marszałkiem i komturem Królewca. W 1339 wszedł w konflikt z Ditrykiem von Altenburgiem i za karę został zdegradowany i wysłany do Starsburga. Został przywrócony przez Ludolfa König'a von Wattzau'a. 13 grudnia 1345 został wybrany przez kapitułę w Malborku na nowego mistrza Zakonu. Po wyborze zaatakował Litwę. 2 lutetgo 1348 doszło do bitwy nad rzeką Strawa. Bitwa zakończyła się kleską wojsk Zakonu. Planował kolejną wojnę, lecz "czarna śmierć" miała dotrzeć na Prusy, przez co był zmuszony wycofać swoje wojska. Po tym fakcie zrezygnował z funkcji Wielkiego mistrza Zakonu i nie objął już żadnej funkcji. Zmarł w 1351.