Helena znojemska − żona Kazimierza II Sprawiedliwego, urodzona między 1140-1150 rokiem, była to księżniczka morawska, córką Konrada II Znojemskiego. Należała do dynastii Przemyślidów.
Wyszła za Kazimierza, kiedy ten prawdopodobnie powrócił z Niemiec, były to lata 60' XIII wieku. Dała mu siódemkę dzieci: pierwsza nieznana z imienia córka, późniejsza żona Wsiewołoda Czermnego, Kazimierza, Bolesława i Odona, którzy zmarli w młodości, Adelajdę. Dwójka najmłodszych dzieci to późniejsi książęta krakowscy i dzielnicowi - Leszek Biały i Konrad I mazowiecki. W latach 1194-1200 Helena była regentką w Krakowie, Sandomierzu i na Mazowszu za małoletnich synów po śmierci Kazimierza II. W 1198 roku dopuściła do władzy w Krakowie Mieszka Starego w zamian za zagarnięte wcześniej Kujawy. Helena biła własną monetę. Musiała być bardzo inteligentna, Kadłubek pisał "mądra nad mądrość kobiecą". Helena zmarła między 1202 a 1206 rokiem.