Hera − w mitologii greckiej bogini małżeństw, wdów i kobiet. Jeździła rankiem po świecie swoim rydwanem zaprzężonym w pawie, którego woźnicą była Iris. Hera była także panią niebios, trzecią żoną Zeusa, a zarazem jego siostrą. Jej rodzicami byli tytani Kronos i Rea. Hera walczyła w Tytanomachii.
Jej mąż ciągle ją zdradzał przez co była bardzo zazdrosna, a śmiertelne kochanki oraz dzieci z nieślubnych związków cierpiały gniew Hery. Bogini przez całe życie prześladowała Heraklesa i utrudniała mu wykonanie dwunastu zadań. Nienawidziła Dionizosa, innego syna Zeusa, a jego matkę Semele podstępnie zabiła. Hera była skora do kłótni szczególnie z mężem. Raz Zeus się zdenerwował, związał ją złotym łańcuchem i powiesił u szczytu Olimpu. By powiększyć jej cierpienia do nóg przystawił jej gorące kowadła. Na prośbę innych bogów uwolniono ją kilka dni później.
Hera była wrażliwa co mówi się o jej wyglądzie. Raz córki Projtosa ogłaszały wszem i wobec są piękniejsze od bogini. Na to Hera zesłała na nich szaleństwo. Brała udział w sporze bogiń o to która jest najpiękniejsza co zapoczątkowało wojnę trojańską.
Dziećmi Zeusa i Hery byli: Ares, Hefajstos, Ejlejtyja oraz Hebe.
Kult[]
Najbardziej czczona była w Samos i Argos. Obok jednej z jej najstarszych świątyni w Olimpii odbyły się igrzyska olimpijskie dla kobiet. W kolosalnym posągu w świątyni Hery w Argos bogini została przedstawiona przez rzeźbiarza Polikleta jako wielka matrona o majestatycznym wyglądzie.