Hyksosi − koczowniczy lud, niejednorodny etnicznie. Hysksosi przybyli z Syrii, Palestyny i Arabii. W Egipcie osiedlili się w ok. 1650 p.n.e. i zostali wyparci w 1540 p.n.e. i panowali w Dolnym Egipcie przez dwa wieki.
Kryzys państwa egipskiego zaczął się za panowania faraona Amenemhata III. W wyniku coraz rzadszych wylewów Nilu, imperium słabło, a granice przestawały być strzeżone. Hyksosi przybyli do Egiptu ok. 1650 p.n.e. Byli oni mieszaniną ludów semickich oraz huryckich (np. Mittani, którzy byli jednak rządzeni przez Indoeuropejczyków). Wywodzili oni się najprawdopodobniej z terenów Bliskiego Wschodu oraz Anatolii. Najprawdopodobniej w wyniku zbyt małej siły militarnej nie zdołał stawić czoła zagrożeniu. Osiedlili się w delcie Nilu, gdzie założyli swoją stolicę Awaris. Zostali wyparci z terenów Egiptu przez władcę egipskiego, Kamose oraz jego brata Ahmose.
Korzyści[]
Egipcjanie dzięki panowaniu Hyksosów, poznali wiele przydatnych rzeczy: konie, rydwany bojowe, pionowe krosna tkackie, instrumenty muzyczne, jabłka, oliwę...
Etymologia[]
Nazwa Hyksosów po egipsku oznacza władcy obcych krajów.