Józef Śmiechowski (ur. 1798 lub 1799, zm. 18 czerwca 1875 roku we Lwowie) – polski wojskowy w stopniu generała, uczestnik powstań listopadowego i styczniowego.
Biografia[]
Józef Śmiechowski urodził się w 1798 lub 1799 roku. W 1820 ukończył Szkołę Podchorążych w Warszawie i został podporucznikiem. W 1831 roku w stopniu majora brał udział w powstaniu listopadowym, a po jego upadku wyemigrował na zachód.
W 1863 roku, po wybuchu powstania styczniowego został awansowany do stopnia generała przez Rząd Narodowy. Za udział w zrywie został nagrodzony Krzyżem Virtuti Militari. Dowodził oddziałem kosynierów sformowanym w ziemi czerskiej we wsi Wola Prażmowska.
Wraz z oddziałem gen. Antoniego Jeziorańskiego zajął Rawę Mazowiecką. 20 lutego z rozkazu Jeziorańskiego uderzył na Żarnowiec by umożliwić pobitym siłom Apolinarego Kurowskiego połączenie z oddziałem. Na czele batalionu kosynierów walczył w bitwach Małogoszczem i Pieskową Skałą. Po objęciu dyktatury przez Mariana Langiewicza, objął dowództwo nad brygadą piechoty. Brał udział w bitwach pod Chrobrzem i Grochowiskami.
Po ucieczce Langiewicza do Galicji, objął dowództwo nad jego korpusem. 21 marca 1863 roku został rozgromiony pod Igołomią i przekroczył granicę austriacką. Udało mu się powrócić i wziął udział w walkach na Lubelszczyźnie.
Od 11 maja dowodził oddziałami gen. Antoniego Jeziorańskiego. Poniósł klęskę w bitwie pod Hutą Krzeszowską i wycofał się do Galicji. Osiadł we Lwowie, gdzie zmarł 18 czerwca 1875 roku. Został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim.
21 stycznia 1933 roku został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta RP Ignacego Mościckiego Krzyżem Niepodległości z Mieczami.