Józef Mularczyk ps. Ambroży, Kazik, Róg, Styr, Żor (ur. 17 marca 1893 roku w Boryczówce, zm. 24 września 1968 roku w Warszawie) – polski wojskowy, podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego, członek Armii Krajowej. Podczas kampanii wrześniowej dowódca 2. Pułku Strzelców Konnych.
Biografia[]
Józef Mularczyk urodził się 17 marca 1893 roku w Boryczówce, na terenie Austro-Węgier. Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich. W 1918 roku rozpoczął służbę w Wojsku Polskim i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W czerwcu 1919 roku został zweryfikowany w stopniu rotmistrza, a w styczniu 1928 roku awansował na majora. W maju 1930 roku objął stanowisko zastępcy dowódcy 1. Pułku Strzelców Konnych. W 1936 roku awansował na podpułkownika. W lipcu 1939 roku został dowódcą jednostki, a w sierpniu stanął na czele 2. Pułku Strzelców Konnych.
Na jej czele, w składzie Wołyńskiej Brygady Kawalerii płk. Juliana Filipowicza uczestniczył w kampanii wrześniowej. Walczył pod Mokrą i Wolą Cyrusową, a następnie dołączył do Grupy Operacyjnej Kawalerii gen. Władysława Andersa i wziął udział w bitwie pod Mińskiem Mazowieckim oraz II bitwie pod Tomaszowem Lubelskim. Po zakończeniu działań wojennych kontynuował działalność konspiracyjną. Był członkiem Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Służył w Okręgu V Kielce i pełnił funkcje Komendanta Inspektoratu Rejonowego. Po zajęciu miasta przez Armię Czerwoną pozostał w ukryciu.
Zmarł 24 września 1968 roku w Warszawie. Spoczął na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.